நற்றாள் தொழாஅர் எனின்?

அகங்காரம் எல்லாம் அடிபட்டுப்போய்ப் பரமாத்ம வஸ்துவுடன் சேருகிற ஞானத்தைத் தரவே சகல வித்யைகளும் ஆதியில் ஏற்பட்டிருந்தன. மற்ற அகங்காரங்கள் ஒரு பக்கம் இருக்க, ‘நாம் வித்வான்’ என்பதாக படிப்பினாலேயே ஒரு பெரிய அகம்பாவம் வந்துவிடும். இதனால்தான், நம் பூர்விகர்கள் வித்தையோடு, விநயத்தையும் சேர்த்துச் சேர்த்துச் சொன்னார்கள்: வித்யா விநய ஸம்பன்னே!

இப்போது படிப்பு எல்லாம் லௌகிகத்துக்காகத்தான் என்று ஆகிவிட்டது. பலவிதமான வித்யைகள், ஸயன்ஸுகளைத் தெரிந்து கொண்டு வெகுசாமர்த்தியமாக பாபங்களைப் பண்ணிப் பிறரிடமிருந்து தப்பித்துக்கொண்டு பெருமைப்படுகிறோம். இப்போதைய படிப்பினால் வருகிற விஷய அறிவை ஞானம் என்று சொல்வதானால்,அஞ்ஞானம்தான் மோக்ஷ சாதனம் என்று கூடச் சொல்லி விடுவேன். ஞானம் ஒன்றே மோக்ஷ உபாயம் என்று சொல்ல வந்த அத்வைதத்துக்கு நான் பிரதிநிதி என்று பேர். ஆனால், இப்போது படித்தவர்களின் ‘நாகரிக’ தேசங்களில் நடக்கிற அகாரியங்களைப் பார்க்கிறபோது, எதுவுமே தெரியாமல், எழுத்தறிவே இல்லாமல், பரம அஞ்ஞானிகளாக இருந்துகொண்டு, பகவான் என்கிற ஒருத்தனை நம்பிப் பாவத்துக்குப் பயந்து, கள்ளங் கபடமில்லாமல் இருக்கிற ஆதிவாசிகளும் காட்டுக் குடிகளும்தான் ஈஸ்வரப் பிரசாதம் பெறுபவர்கள் என்றே தோன்றுகிறது. நாம்கூட அப்படி ஆகிவிட்டால் தேவலை போலிருக்கிறது.

ஆனால், இப்போதுள்ள வித்யைகளும் போதனை முறைகளும் வெற்று லௌகிகத்துக்கும் அகங்காரத்துக்குமே ஆஸ்பதமாக இருக்கின்றன என்பதால், ஆத்மார்த்தமான சாஸ்திரங்களை, கலைகளை, வித்யைகளைக் குறைவாகப் பேசக் கூடாதுதான். இவை எல்லாம் அகங்காரத்தைக் கரைத்து, லோக க்ஷேமத்தையும் ஆத்ம க்ஷேமத்தையும் தரவே நம் தேசத்தில் ஏற்பட்டிருந்தன. இப்போதும்கூடப் புதிது புதிதாக விருத்தியாகியிருக்கிற வித்யைகள், டெக்னாலஜி ஆகியவற்றால் எத்தனையோ லோக க்ஷேமத்தை உண்டாக்கலாம். நல்லறிவை வளர்த்துக் கொள்ளலாம். எல்லா ‘எலிமென்டு’களுக்கும் மூலமான ‘எனர்ஜி’ ஒன்றேதான் என்று கண்டுபிடித்து விட்ட அடாமிக் (அணு) ஸயன்ஸிலேயே நன்றாக ஊறினால், அதுவேகூட ஆத்மிக அத்வைதத்துக்குக் கொண்டுபோய் விட்டுவிடும். ஓயாமல் ஆசை வாய்ப்பட்டுப் பறப்பாகப் பறந்து கொண்டிராமல் ஆன்றோர்கள் போட்டுத் தந்த வாழ்க்கை முறையை நாம் மேற்கொண்டு, வித்யைகளை அப்பியசித்து வந்தால், இன்றும் அவை புறத்துக்கு நல்லது செய்யும்; உள்ளுக்கு ஞானமும் தரும்.

மருந்தோடு பத்தியமும் முக்கியம். வித்யை என்கிற மருந்துக்கு அடக்கம், விநயம் என்கிற பத்தியம் அவசியம். இப்போது அது இல்லாததால் மருந்தே விஷமாகியிருக்கிறது. ஆனால், அடக்கத்தோடு பயின்றால் வித்யையே உண்மையில் ஞானம் தரும் அமிருதமாகும். அதனால்தான் ஞானமூர்த்திகளான தக்ஷிணாமூர்த்தி, ஸரஸ்வதி இரண்டு பேரையுமே வித்யா தேவதைகளாகவும் வைத்திருக்கிறார்கள். ஸரஸ்வதி, சகல கலாவாணி, வித்யா ஸ்வரூபிணி என்று எல்லோருமே அறிவீர்கள். ‘சர்வ வித்யைகளுக்கும் பிரபு (ஈசானன்)’ என்றே வேதம் ஸதாசிவனான தக்ஷிணாமூர்த்தியைச் சொல்லுகிறது. பேச்சு, காரியம் அறிவது எல்லாம் அடங்கிப் போன நிலையிலிருக்கிற தக்ஷிணாமூர்த்தியே ‘மேதா தக்ஷிணாமூர்த்தி’யாகிப் பெரிய புத்திப் பிரகாசம், வாக்குவன்மை, வித்வ சக்தி எல்லாம் தருகிறார். ஸரஸ்வதி, தக்ஷிணாமூர்த்தி இருவரும் அக்ஷமாலை, சுவடி இவற்றோடு சந்திர கலையைத் தலையில் தரித்திருக்கிறார்கள். அதற்குப் பேரே ‘கலை’. ‘கலை’ என்றால் எது வளருகிறதோ அது. வித்யைக்கு முடிவே இல்லை. ‘கற்றது கை மண் அளவு கல்லாதது உலக அளவு’ என்று ஸரஸ்வதியே விநயத்தோடு நினைக்கிறாளாம். இவள் தலையில் வைத்திருப்பது மூன்றாம் பிறை. அது பூரண சந்திரனாக வளர வேண்டும்.

ஸரஸ்வதிக்கும் தக்ஷிணாமூர்த்தியைப் போலவே நெற்றிக் கண் உண்டு. ஆசை பஸ்மமானாலொழிய ஞானமில்லை. அதற்காகத்தான் காமனை எரித்த நெற்றிக்கண் இவளிடமும் இருக்கிறது. இவ்விரண்டு தெய்வங்களுக்கும் ஜடா மகுடம் இருக்கிறது. அதுவும் ஞானிகளின் அடையாளம்.

இருவருமே வெள்ளை வெளேரென்று இருக்கிறார்கள். ஏழு வர்ணங்களில் சேராத வெள்ளை, பரம நிர்மலமான சுத்த ஸத்வ நிலையைக் குறிப்பது. இந்த வெள்ளையும்கூட இன்னும் நிர்மலமாக, தன் வழியாக ஒளி ஊடுருவிச் செல்கிற அளவுக்கு, (transparent) தெளிந்துவிடுகிறபோது ஸ்படிகமாகிறது. தக்ஷிணா மூர்த்தி, ஸரஸ்வதி இருவருமே இப்படிப்பட்ட ஸ்படிகத்தினாலான அக்ஷமாலையைத்தான் வைத்திருக்கிறார்கள். வெள்ளை நிறம், சந்திர கலை, ஸ்படிகமாலை ஆகிய இவற்றை நினைத்தாலே நமக்கு ஒரு தூய்மை, தாப சாந்தி, அமைதி எல்லாம் உண்டாகின்றன.

_________________________________________________________________________________________

Saraswathi

Saraswathi  PoojA  comes in  ‘Sarath rutu’  (Autumn—-month  of  October).  This  NavarAthri(nine—night  festival)  is  called  ‘Sarath NavarAthri’,  because  it  comes  during  Sarath rutu.  Saraswathi  is  also  called  ‘SArathA’. (  In  Manthra  SAstrA,  other  theoretical meanings  have  been  given  for  the  name  ‘SArathA)

There   are  plenty  of  Pundits  in  Kashmir.  There  is  even  a  caste  by  its  name.   Mothilal  Nehru,  Jawaharlal  Nehru  belong  to  this  category.  The  reason  for  the  presence   there  of   such  ‘Vidhvath  GOshti’ ( group  of  VEdhic  Pundits)  in  plenty  is   the  abundant  prevalence  of   worship  of  Saraswathi  (God  of  Letter)   in  Kashmir.   There  was  one  ‘SArathA  PeetA’  there.  The  Vedic  excellence  of  great  Pundits  was  recognized  and  accepted  only  if  they  ascend  that  PeethA;   ascending  the  PeetA  was  a  crowning  glory  for  them.

In  our  Tamil  Nadu,   region  of  Kanchi  in  Thondai  Mandalam   had  the  name  ‘KashmIra  Mandalam,  once  upon  a  time.  If  there  was  a  MathurA   where  Lord  KrishnA  was  born  in  the  North,  then  there  is  a  Madurai  in  the  South  where  MeenAkshi   incarnated.  As  there  is  a  PAtaliputhrA  in  the  North,  there  is  a  PAtaliputhrA  in   NadunAdu (the  area  between  the  Chola  kingdom  and  ThondainaAdu—present  South  Arcot);  this  is  now  called  ThirippAthiripuliyUr(Cuddalore).  There is  KAsi  in  the  North  and  there  is  ThenkAsi  in  Tirunelveli  district.  Same  way,  Kanchi  region  is  South  Kashmir.  Poet  Mookar ( He  was  Poet  KAlidAsA  in  his  previous  birth)  says  that   the    presence  of  Saraswathi  is  special  here,  ( ‘SAraswatha  PurushakAra  SAmrAjye’).  Poet  Mookar  was  born  a  dumb,  and  he  became  a  famous  poet  by  the  Grace  of  KAmAkshi   who  came  as  Saraswathi  and  blessed  him.  In  KAmAkshi  temple  there  is  a  separate  Sannidhi (Sanctum  Sanctoram)   for  Saraswathi  with  eight  hands.  Adhi  Sankarar,  excelled  in  all  arts  and  ascended  the  ‘Sarvagna  Peeta’   in Kanchipuram.  He  named  the  KAmakOti  Peeta,  which  He  established,  as  ‘SArathA  Matam’.  All  these  go  to  show  the  special  connection  that  existed  between  Kanchipuram  and  Saraswathi.

From  ancient  times,  there  were  many  ‘VidhyAsAlAs’  (places  for  study);  they  were  called  ‘KatikAsthAnam’.     Like  NalandA  and  Dhakshaseelam  in  North,    these  institutions  were  big  as  universities.  In  a  stone  carving  near  Thiruvallam,  it  is  written, ‘Katikai  EzhAyiravar’ ( கடிகை  ஏழாயிரவர்);  It  shows that seven thousand students studied here. In Shimoga district of Mysore (now, Karnataka) there is a place called Shikarpur. In the Pranaveswaraswamy temple there, an ancient stone carving exists. It is mentioned in the carving, that king Mayuravarman who ruled Karnataka in the 4^th century A.D, came to a ‘Katikai’ in Kanchipuram along with his Guru Veerasarman to study. In another Samskrit stone carving found in Velurpalayam near Arakkonam, it is mentioned that the now-world famous Kailasanathar temple was built by Pallava King Narasimhavarma (aka)Rajasimha Pallavan;  but before mentioning this, it mentions as a very important incident,  that the king re-established the old ‘Katikai’ in  Kanchi.  Appar Swamikal has also sung ‘Kalviyil karai illatha Kanchi’ (கல்வியில் கரையில்லாத காஞ்சி—–Kanchi,  which  excels in education).

In  ‘Mooka Panchasathi’ (1008  slOkAs on KAmAkshi  by poet Mookar), there is a slokA called ‘AAryA sathaka slOkA’,  which likens KAmAkshi to Saraswathi.  It starts with ‘Vimalabadee’.  He says that she is adorned with the pure, faultless white robe. The whole of Kashmir is like this, filled with snow-capped mountains, the whole area looking as Saraswathi. This is also the speciality of Sarath rutu. The moon which is specially called ‘SarathChandran’ by the poets  covers the whole world with a pure white robe. During this Sarath rutu only, white clouds wander everywhere, covering the sky with a white robe. The true ‘VidhyA’ , a blessing from Saraswathi will be like the white clouds of Sarath rutu, pure and cooling. The education learnt from books gives only distress and pain. True VidhyA only gives peace and will quench the thirst.

Thinking about the Saraswathi Pooja period and talking about the peace that removes the mental tension, I find another favourable thought. The appearance of the outside world affects our mind and makes it synchronize with it. Our enthusiasm bubbles up during early morning when the light starts showing up. If the sky is overcast, and the rain drizzles, we also feel dull and gloomy. During the BrAhma Muhoortham before dawn, and dusk, a peaceful atmosphere prevails, and that helps our mind to calm down and sit for meditation. When the outside world assumes its  own nature, if we try to bring our mind also to its natural state, it helps bring our mind under control, merge the inside with the  outside, and sink into a bliss. As the above situation prevails during dawn and dusk every day, so also if we consider one full year, and try finding a similar atmosphere amenable to the mental attitude, it is this season of Saraswathi PoojA. The weather is very pleasing, gratifying, neither warm nor chill. It is the season when the sun is mild, the moon is bright and the sky with pure white clouds.

The speciality of this is that this type of weather prevails over the whole of the land of BhArath during the beginning of the Sarath Rutu. During other seasons, the weather at one end of the country will be very different from that at the other end. During (Tamil months) Pankuni  and Chithirai (March 15^th —-May 15^th), the heat in Telungu DEsam (Andhra Pradesh)  will be  more severe than in Tamil Nadu. If you go to Madhya Pradesh, Delhi etc. the temperature there will be 10 to 12 degrees more than in our place. Likewise, during Markazhi(Dec. 15^th—Jan 15^th), it  will be cold in our region, but in the North, it will be so chill that water will turn into ice. The plentiful rain that we get during Aippasi, Karthikai (Oct 15^th —Dec. 15^th)  is not there in the North. While it  rains cats and dogs in our neighbourhood Kerala during Vaikasi—Aani (May 15^th —July 15^th ), In our region, it is mostly dry except for some occasional summer showers. During the same time, it rains in Vindhya Parvatham and Madhya Pradesh. Thus, the weather which is so varied in each region, is almost same all over the country during the beginning of SarathRutu (Saraswathi Pooja time); it is very soothing, the temperature not above 95 deg.F  and not below 75 deg. F. When we look at the weather report of all places from Kashmir, Delhi, Kashi, Calcutta, Bombay, Kancheepuram, Kodagu, Kanyakumari, we see that the maximum and minimum temperatures are more or less the same. The difference is not 8 to 10 degrees, like in other seasons. As far as the weather conditions are concerned, all of us are together under the same conditions.  This weather resembles the nature of Saraswathi  the God of VidhyA, who drives away the differences among us with the message that we are all ONE through GnAnam(wisdom). When this similar weather, pure white colour and peace  prevail all over the country, it is easy and convenient to create such a similar state of mind in us. As the worship of Saraswathi, who comes in this Roopa, also occurs during this time, all the humanity can acquire the wisdom and clarity if they worship Her with this realization.

All of us know that JapamAlai(garland used during Japam) and the Palmscript leaves are the identities of Wisdom. We can find both these in the hands of the DevathAs of ultimate wisdom, DhakshinAmoorthy and Saraswathi.

Palmscript  indicate Vidhya.  If we look at the present system of education which imagines that mere studying is education, then I am inclined to  think  that VidhyA and Wisdom are two different things. The old system where VidhyA was Wisdom, has gone away. In olden days, all VidhyAs(skills, arts etc.) helped us identify ParamAtmA. Thiruvalluvar also asks what is the use of the education which does not make one worship the lotus feet of ParamEswaran.

கற்றதனால் ஆயபயன் என்கொல் வாலறிவன்