A very small but significant explanation by Periyava on the importance of fasting in upanishads (the endpoint of all vedas).

Many Jaya Jaya Sankara to Shri ST Ravikumar, our sathsang seva volunteer for the translation. Ram Ram

உபநிஷத்தில் உபவாஸம்

உபநிஷத்திலேயே பட்டினி போட்டு வ்ரதம் இருப்பதைச் சொல்லியிருக்கிறது*. ஆத்மாவை அடைவதற்கு பிராம்மணன் அத்யயனம், யஜ்ஞம், தானம், தபஸ், உபவாஸம் முதலியவற்றை அநுஷ்டிக்கிறான் என்கிற இடத்தில் அது உபவாஸமிருப்பதைச் சொல்லியிருக்கிறது. “அநாசகேந”என்று உபநிஷத்தில் உபவாஸத்தைக் குறித்திருக்கிறது. ‘அசனம்’ என்றால் சாப்பாடு. ‘ஆச’ என்றால் சாப்பிடுவது. ‘அநாசகேந’ என்றால் ‘சாப்பிடாமலிருப்பதால்’. ‘சாப்பிடாமல் உபவாஸம் இருப்பதால் ஆத்மாவை அடைய முயல்கிறார்கள்’ என்று உபநிஷத் சொல்கிறது.

* ப்ருஹதாரண்கம் – 4.4.22

___________________________________________________________________________

Fasting in Upansihads

In Upanishads itself, there is a mention about observing the austerity of fasting*.   In the context of saying that a brahmin observes Vedic study (Adhyayanam), Worship (Yajna), Charity (Dhana), Asceticism (Tapas), Fasting (Upavas) etc to realize his soul, observing fasting is mentioned.  Fasting is described in the Upanishad called  “Anasakena’’.  ‘Asanam’ means, food.  ‘Asa’ means, ‘to eat’.  ‘Anasakena’’ means, ‘’not to be eating’. The Upanishad says that people try to realize their souls, by not eating and observing fasting.

*Brahadharanyakam – 4.4.22

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems