Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara – How were things when we were ‘uncivilized’ and what is the status quo now that we are ‘civilized’ ? How come a small country like Pakistan troubling us constantly? How did we gradually erode over a period of time and lost of integrity with other nations?  Is it right to blame everything on Varna Dharma and criticize it? Here is Sri Periyava….

Many Jaya Jaya Sankara to our sathsang seva volunteer Shri S. Ravisankar for the translation. Rama Rama.

Click HERE for Part 2 of this chapter.

இங்கு மட்டும் இருப்பானேன்? (Part 3-Final)

பழைய வர்ண தர்மம் நடைமுறையில் இருந்தபோது, இப்படிப் புரட்சியில்லாமல், அதாவது ஜனங்களுக்கு அதிருப்தியில்லாமல், நாகரிகம் உயர்ந்து உயர்ந்து வளர்ந்து வந்தது ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும். பழைய தொழில் பங்கீட்டைத் தகர்த்துக் கொண்டு (break), புதிதாக மற்ற தேசங்களின் வழியில் நாமும் ‘முன்னேற்றம்’, ‘சமத்துவம்’ என்று எதையோ நினைத்துக் கொண்டு, இப்போது புது முறையில் போக ஆரம்பித்தபின் எப்படியாகியிருக்கிறோம் என்பதையும் பார்த்தால், நம் தேசம் இப்போது எப்படி இருக்கிறது? பிரத்யக்ஷமாகவே பார்க்கிறோம். ஒழுங்கீனம், பொய், புரட்டு, லஞ்சம், விபச்சாரம் எல்லாம் தலை துளிர்த்து விட்டன. தேசத்தில் எங்கே பார்த்தாலும் கிளர்ச்சி, ஸ்டிரைக், டெமான்ஸ்ட்ரேஷன், ஹர்த்தால், போலீஸ் தடியடி, கர்ஃப்யூ (ஊரடங்கு) இவைகளைத்தான் பார்க்கிறோம். மற்ற தேசங்களில் இருக்கிற அளவுக்குக்கூட வெளிநாட்டு வியாபாரம் முதலியவற்றில் நமக்கு நாணயம் இல்லாமல் அவை நம்மைப் பரிகசிக்கிற ஸ்திதிக்கு வந்திருக்கிறோம்! ‘இந்தியாவா, ஆகா’ என்று சர்வ தேசத்திலும் கொண்டாடிய காலம் போய்விட்டது. பாகிஸ்தான் மாதிரி ஒரு சின்ன தேசம் நம்மை சண்டைக்கு இழுக்கிறது என்றால் என்ன அர்த்தம்? தேசத்தின் ஆத்மபலம் அத்தனை குறைந்து விட்டது என்றுதான் அர்த்தம்.

எதனால் இப்படிக் குறைந்தது? எதை விட்டதால் நமக்கு இந்த பலஹீனம் வந்தது? எது நமக்கு இத்தனை ஆயிரம் வருஷங்கள் புஷ்டியைத் தந்து நம் நாகரிகத்தைத் தழைத்து வளர வைத்தது? எதை விட்டபின் நாம் அந்த நாகரிகத்தின் வாரிசுகள் என்று சொல்லிக் கொள்வதற்கே வெட்கப்படும் படியான ஸ்திதி வந்திருக்கிறது? இதை ஆலோசித்துப் பார்த்தால் மற்ற தேசங்களில் இல்லாத வர்ண தர்மம் இங்கே மட்டும் இருந்தவரையில் நம் நாகரிகம் மாத்திரம் பாறாங்கல் மாதிரியான இத்தனை நூற்றாண்டுகள் உலகமே போற்றுகிற விதத்தில் வளர்ந்து வந்திருக்கிறதென்றும் இந்த தர்மத்துக்கு நலிவு உண்டாக ஆரம்பித்ததிலிருந்து நாமும் தினம் தினம் கீழே போய்க் கொண்டிருக்கிறோம் என்றும் தெரிகிறது.

‘வர்ண தர்மம் இங்கு மட்டும் இருப்பானேன்?’ என்றால் இந்த தேசத்தில் மட்டுமாவது ஆத்ம சிந்தனைக்கும், தெய்வ அநுபவத்துக்கும், கலைகளுக்கும், உத்தமமான பண்புகளுக்கும் அநுகூலமான ஒரு நாகரிகம் இருக்க வேண்டும் என்று நமக்கு ஆசையிருந்தால், இவற்றுக்காக வர்ண தர்மமும் இருக்க வேண்டும். ‘இங்கு மட்டும் இருப்பானேன்?’ என்றால் இங்கு மட்டுமாவது இருந்தால்தான் உலகத்துக்கே ஒரு நல்ல உதாரணம் கிடைக்கும் என்பதற்காகவே இருக்க வேண்டும்.

இல்லாவிட்டால் போட்டிதான்-உடனே பொறாமைதான், அதிருப்திதான். சமூகச் சச்சரவுதான். சௌகரியமான படிப்பு, தொழில் இவற்றுக்குத்தான் எல்லாரும் வரப் பார்ப்பார்கள். ஆனால், எல்லாருக்கும் அது இடம்தர முடியாது. உடனே துவேஷம், பேதம், அசூயை தோன்ற வேண்டியதுதான். இப்போதே பாருங்கள். படித்தவர்களிடையிலும், வேலை இல்லாத் திண்டாட்டம் வந்தது என்றவுடன், காலேஜ் அட்மிஷனுக்குக் கட்டுப்பாடு போட வேண்டும் என்கிறார்கள்! ‘எஞ்ஜினீயர்கள் ஜாஸ்தியாகி விட்டார்கள்; என்ஜினீயர் காலேஜ் சிலவற்றை மூடப்போகிறோம்’ என்கிறார்கள். அதாவது “எல்லோருக்கும் எல்லாம்” என்று வைக்க முடியாமல், இவர்களும் ஏதோ ஒரு கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டு வரத்தான் வேண்டியிருக்கிறது. இதையே பாரம்பரியம் என்கிற கட்டுப்பாடாக ஆதியில் வைத்தார்கள். அப்போது தொழிலே ரத்தத்தில் ஊறி, அது எப்படிப்பட்டதாக இருந்தாலும் அதிலே ஒரு பெருமையுடன் ‘இது நம் அப்பன் பாட்டன் காலச்சொத்து; நம் குலதனம்’ என்கிற நிறைவு இருந்தது. அந்தந்தத் தொழிலைச் செய்வதிலும் அந்தரங்க விசுவாசம் இருந்தது. அதனால் நல்ல திறமையும் (Efficiency) இருந்தது. இன்றைக்கு ஒவ்வொருத்தனும் பணத்துக்காகவே என்று வந்துவிட்டதால் தொழிலை ஒழுங்கில்லாமல் செய்கிறான். முன் காலத்தில் பணம் இரண்டாம்பட்சம். விசுவாசத்தோடு ‘தன் தொழில்’ என்று திருப்தியோடு செய்ததால், எல்லாக் காரியங்களும் ஒழுங்காய் நடந்தன. சமூகமே நன்றாக இருந்தது.

நிறைவு இல்லாமல் ஒரு நாகரிகமும் இல்லை. சமூகத்தில் அத்தனை பேருக்கும் இப்படிப்பட்ட நிறைவை ஏற்படுத்தித் தந்த வர்ண தர்மம் என்ற உத்தமமான ஏற்பாட்டைக் குற்றம் சொல்லவே கூடாது.

அந்த மாதிரியே மறுபடி செய்ய முடிகிறதோ, இல்லையோ? அப்படி முடியச் செய்வதற்கு நம்மாலானதைச் செய்து தோற்றுப் போனாலும் சரி, அல்லது ‘இந்தச் சாத்தியமில்லாத காரியத்தில் இறங்குவானேன்?’ என்று விட்டுவிட்டாலும் சரி – கடைசிப் பட்சமாக, ‘அந்த ஏற்பாடுதான் நம் மதத்தின் சகல ஜன சமூகங்களுக்கும், நம் தேசத்துக்கும், அதன் வழியே லோகம் முழுவதற்கும் ஆயிரம் பதினாயிரம் வருஷங்களாகப் பரம சிரேயஸைத் தந்திருக்கிறது; அதைத் தோஷம் சொல்வது ரொம்பத் தப்பு; அபசாரம்’ என்ற எண்ணமாவது நமக்கு பிறக்க வேண்டும்.

______________________________________________________________________________________

Why Only Here?  (In This Country) – Part 3 – Final

Let us set aside the point that when caste system was in vogue the revolutions were not seen, (i.e.) people were not unsatisfied, but civilization was growing in leaps and bounds. Now breaking the old system when jobs were on the basis of caste system, what we see now? Following the path of other countries, imagining equality, and progressive ideas in our present system what we see in our country?

Our country is practically witnessing indiscipline, lies, cheating, corruption, and prostitution, all raising their heads. In the country wherever you see, we witness agitations, strikes, demonstrations, hartals, police lathi (cane) charge, and curfews. Even in our foreign trade we are worse than many other countries, become a laughing stock due to our insincerity. The international reputation of looking at us saying “Oh, is it India? Wonderful, are the bygone days. What does it mean if a small country like Pakistan is dragging us into a war? It means our country’s soul stirring strength (Aathma Strength) is that much reduced.

Why this has happened? What have we left behind to become this much weak? Which had given so much strength for the past thousands of years to maintain our culture? What have we left to feel ashamed to call ourselves now as the old civilization inheritors? When we analyze about this, we find that, when we were following caste dharma it was like a solid rock for many centuries appreciated by the entire world. As the dharma is gradually weakening day by day we also gradually sink to the bottom.

Why “caste system” only in this place? At least in this country we have this system encouraging the civilization to have soul stirring thoughts, Divine faith, Arts, and high quality character. At least if it is here a great example is set to the entire world.

Otherwise only competition, jealousy, dissatisfaction, and social quarrels will be seen. Everybody will aspire for convenient education and work. But it cannot provide seats/positions for all. Immediately hatred, divisions, and jealousy develops. See, even now, when unemployment has crept up, they are asking for restrictions in college admissions. There are plenty of engineers and hence they say some engineering colleges are to be closed. That means the policy of “everything for everybody” could not survive and some restrictions ought to be brought here too. This is exactly what our ancestors had kept as ‘Hereditary’. That time the hereditary work was in the blood and with great pride they felt “it’s an asset from my father, grandfather”. To do their job everybody had personal trust. This developed in to good efficiency and skills. Now, since money has become the priority of everybody, works are carried out in a shabby way.  In olden days money was considered secondary. Everybody with pride and faith considering “my profession” all works were executed satisfactorily in a systematic & skillful way. The entire society was prospering.

There is no civilization without satisfaction. We should never find fault with Varnasrama dharma (profession based caste system) which gives fulfillment to everybody in the society.

Whether we are do it again or not in the same way, even if we fail to bring back such system or leave it with the thoughts that this is only a futile attempt, at least as a last resort we should have a feeling that “This method alone in our religion had benefited the entire society, our country, through which the entire world for thousands of years giving us supreme fame”. At least these thoughts should come and we should realize on our part that it is a grave mistake to criticize this great varna dharma.  

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems