Jaya Jaya Sankara Hara Sankara – Here is the final part of this long chapter. So far Sri Periyava explained Sanatana Dharma from philosophical and theological perspectives. Next comes the very important context; the Sociological aspect. In this Periyava touches deep on Varnashrama Dharma (will be explained in subsequent chapters), the very strong foundation in our Dharma but is almost absent in other religions.

Many Jaya Jaya Sankara to Smt. Bharathi Shankar, our sathsang seva volunteer for the beautiful translation. Rama Rama

Click HERE for Part 4 of this chapter, which has the prior parts including the translation links.

நம் மதத்தின் தனி அம்சங்கள் (பகுதி 5)

பலவிதமான தேசங்கள், அவற்றில் பலவிதமான சீதோஷ்ண ஸ்திதிகள், அதற்கேற்ற பயிர் பச்சைகள், இவை எல்லாவற்றுக்கும் அநுகுணமாக பிற்பாடு ஒரு பண்பாடு என்று லோகத்தில் இருக்கிறது. இதில் எல்லாவற்றுக்கும் இடம் கொடுப்பதான வேதம்தான் ஆதியில் எல்லாவிடத்திலும் இருந்திருக்கிறது. பிற்பாடு அங்கங்கே ஜனங்களின் ஆசை அபிலாஷைகள் மாறி மாறி, அதிலிருந்தே அந்தந்தச் சூழலுக்கு ஏற்ற அநுஷ்டானங்களை உடைய வேறு மதங்கள் வந்திருக்கின்றன. அதனால்தான் எந்த மதத்தைப் பார்த்தாலும்—இப்போது அநுஷ்டானத்தில் இருக்கப்பட்ட மதங்கள், இந்த மதங்களுக்கு முன்னால் அந்த தேசங்களில் இருந்த பூர்வீக மதங்கள் இவற்றில் எதைப் பார்த்தாலும்—அதிலெல்லாம் வைதிக மதத்தின் அம்சங்கள், சின்னங்கள் இருக்கின்றன. பாரத தேசத்தில் மட்டும் அந்த ஆதி மதமே தங்கி விட்டது. அதற்கப்புறமும் அது காலத்தால் தனக்கு பிற்பட்ட மதங்களை கௌரவ புத்தியுடனேயே பார்த்திருக்கிறது. ‘அந்த அன்னிய ஜனங்களின் பக்குவத்தை ஒட்டியே இந்த அன்னிய மதங்கள் தோன்றியிருக்கின்றன. இவையே அவர்களுக்கு சிரேயஸைத் தரும்’ என்று கருதியிருக்கிறது. ‘தான் வாழ்ந்து மற்றவர்களையும் வாழ விடுவது’ (live and let live) என்று சொல்கிறார்களே அந்த உத்திஷ்டமான கருத்தே ஹிந்து மதத்தின் லட்சியமாக இருந்திருக்கிறது. அதோடுகூட மற்ற தேசத்தினருக்கு ஆத்மசிரேயஸ் அளிக்கக் கூடிய பௌத்தம், ஜைனம் முதலிய மதங்களையும் தானே பெற்றெடுத்து வெளி நாடுகளுக்கு அனுப்பி வைத்திருக்கிறது.

இது வரையில் தத்வ ரீதியில் (Philosophical), வழிபாட்டு ரீதியில் (theological) ஹிந்து மதத்தில் இருக்கிற விசேஷ அம்சங்கள் சிலதைச் சொன்னேன்.

இவற்றோடு சமூக ரீதியில் (sociological) நம் மதத்துக் கென்று ஒரு பெரிய தனி அம்சம் இருக்கிறது.

எந்த மதத்தை எடுத்துக் கொண்டாலும் சரி, அதில் ஃபிலாஸஃபி (தத்வம்), தியாலஜி (தெய்வ வழிபாடு) இரண்டும் வரும். அதோடு தனி மனிதர் ஒழுக்கம் பற்றியும் கொஞ்சம் வரும். சமூக ஒழுக்கம் பற்றியும் ஏதோ கொஞ்சம் வரும். ‘அண்டை வீட்டுக்காரனைச் சகோதரனாக எண்ணு; விரோதியையும் நண்பனாக நினை! உன்னிடம் மற்றவர் எப்படியிருக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறாயோ அப்படியே நீ மற்றவர்களிடம் இரு; ஜீவ குலத்திடம் எல்லாம் அன்பாக இரு; சத்தியமே பேசு! அஹிம்சையை கடைபிடி’ என்று உபதேசிக்கிற நெறிகள்—ethics—ஒவ்வொரு மதத்திலும் இருக்கும். தர்மம், morality எல்லாம் இதில் சேரும். ஓரளவுக்கு இதிலேயே சமூக அம்சம்—(“ஸோஷாலாஜிகல்” என்று சொன்னேனே அந்த அம்சம்) இருக்கிறது எனலாம். ஆனால் ஓரளவுக்குத்தான். மற்ற மதங்களில் சமூக வாழ்க்கையியல் அமைப்பைப் பற்றிய விஸ்தாரமான பிரஸ்தாபம் கிடையாது.

ஆனால் ஹிந்து மதத்தில் மட்டும் சமூக வாழ்வுக்கான அடிப்படை (sociological foundation) ரொம்பவும் கெட்டியாக, ‘வர்ணாச்ரம தர்மம்’ என்ற விசேஷமான அம்சம் உண்டாயிருக்கிறது.

வர்ண தர்மம் என்பது ஒன்று: ஆச்ரம தர்மம் என்பது இன்னொன்று, தனி மநுஷ்யன் இன்னின்ன பிராயத்தில் இப்படியிப்படி இருக்க வேண்டும் என்பது ஆசிரம தர்மம். முதலில், சின்ன வயசில் பிரம்மச்சாரியாக இருந்து குருகுலத்தில் வித்தியாப்பியாசம் பண்ண வேண்டும். இரண்டாவது யௌவனத்தில் கல்யாணம் பண்ணிக் கொண்டு குடித்தனம் நடத்திப் பிரஜாவிருத்தி செய்ய வேண்டும். மூன்றாவதாக, வயசான பின் வீடு வாசலை விட்டு வனத்துக்குப் போய் வாழ வேண்டும். லோக வாழ்க்கையில் ரொம்பவும் பட்டுக்கொள்ளாமல் வைதிக கர்மாக்களை மட்டும் செய்து கொண்டிருக்க வேண்டும். அப்புறம் நாலாவது ஆசிரமத்தில் இந்த வேத கர்மாக்களைக்கூட விட்டுவிட்டு, லௌகீக சம்பந்தங்களை அடியோடு கத்தரித்துவிட்டு, சன்யாசியாகிப் பரமாத்மாவிடமே மனஸைச் செலுத்த வேண்டும் என்று விதிப்பது ஆசிரம தர்மம். இந்த நாலு ஆசிரமங்களுக்கு பிரம்மச்சர்யம், கார்ஹஸ்த்யம் (க்ருஹஸ்த தர்மம்), வானப்ரஸ்தம், ஸந்நியாசம் என்று பெயர். இது தனி மனிதனுக்கான தர்மம்.

சமூகம் society முழுவதற்குமான ஏற்பாடுதான் வர்ண தர்மம் என்பது. இப்போது ரொம்பவும் கண்டனத்துக்கு (criticism) ஆளாகியிருப்பது இந்த வர்ண தர்மம்தான். வர்ண தர்மத்தை ஜாதிப் பிரிவினை என்று பொதுவில் சொல்கிறார்கள். ஆனால் உண்மையில் வர்ணம் வேறு. ஜாதி வேறு. வர்ணங்கள் நாலுதான்; ஜாதிகளோ ஏகப்பட்டவை, பிராம்மணர் என்ற ஒரே வர்ணத்தில் அய்யர், அய்யங்கார், ராவ் என்று பல ஜாதிகள் இருக்கின்றன. நாலாவது வர்ணம் ஒன்றிலேயே முதலியார், பிள்ளை, ரெட்டியார், நாயக்கர் என்று பல ஜாதிகள் வருகின்றன. வேதத்திலும் (யஜுர் வேதம்—முன்றாவது அஷ்டகம்—நாலாவது ப்ரச்னம்) தர்ம சாஸ்திரத்திலும் பல ஜாதிகள் பேசப்படுகின்றன. அந்தப் பெயருள்ள ஜாதிகள் இப்போது இல்லை. அதெப்படியானாலும் ஜாதிகள் பல; வர்ணங்கள் நாலே நாலுதான். ‘நம் மதத்துக்கே பெரிய களங்கம்; மநுஷ்யர்களிடையே உசத்தி-தாழ்த்தி என்று பேதம் கற்பிக்கிற பொல்லாத ஏற்பாடு’ என்று இப்போது நினைக்கப்படுகிற வர்ண தர்மம் என்ன என்று, நன்றாக பக்ஷபாதமில்லாமல் ஆராய்ந்து பார்த்தால், சமுதாய வாழ்வின் ஒழுங்குக்காகவே ஏற்பட்ட ஒப்பற்ற சாதனம் அது என்று தெளிவாகும்.

________________________________________________________________________________

Our Religion’s Exclusive Features (Part 5)

There are different types of nations, different seasonal conditions in them, different greeneries according to them, and then there is a culture based on these characteristics in the world. In this, there were only the all-accommodating Vedas present initially everywhere. Later people’s desires and necessities kept changing here and there and from them, religions with rituals suitable for those situations must have been born. That’s why whichever religion we see — religions which are currently practiced or the ancient religions which preceded these religions in those countries — if we take any of these, we find the features and symbols of Vaidiga religion in all of them. The adhi (original) religion had stayed back only in India. Even after this, it has viewed the religions belonging to later times with an honourable or gracious mindset. “Those foreign religions were born according to the maturity of those foreign people. Only this will give them elevation in life,” it must have thought. The ultimate truth lying in the principle of what people say today, ‘Live and let live,’ has been the goal of Hinduism. Along with it, it has given birth to religions like Buddhism and Jainism which elevate the souls of people belonging to foreign countries too.

So far I spoke about the special features present in Hinduism in a philosophical and theological perspective.

Along with this, there is very big feature unique for our religion in a sociological way too.

Whichever religion we take, we tend to see both philosophy and theology. With it comes a little bit of individual discipline of man. Also about the social discipline to some extent. “Consider your neighbour as your brother, think of even your enemy as your friend! Behave towards others in the same way as you would expect others to behave towards you, Love your fellow human beings; always speak the truth, follow non-violence” are some of the ethics preached by every religion. Dharmam, morality comes under this. We can say that there is a sociological feature in this to some extent. But only to some extent. There is no elaborate discussions about socialism in other religions.

But in Hinduism alone, a special feature named Varnashrama Dharmam has been formed strongly as a sociological foundation.

Varna Dharmam is one; Ashrama Dharmam is another. Ashrama Dharmam prescribes the ways of life for an individual to follow in every stage of his life. In the beginning, during childhood and adolescence, he should remain a Brahmachari and do Gurukula Vaasam (living with the Guru in his house) and get initiated into learning by him. Secondly during youth, he should marry, have a family and produce children. Thirdly, after aging, he should give up family/household and go and live in a forest. He should be performing his religious duties alone without involving himself in worldly affairs. Then finally in the fourth stage, he should renounce even the Vedic karmas (duties) and having cut himself off totally from the worldly duties, should become a Sanyasi and direct his mind only towards the Paramathma. These are the rules laid down by the Varnashrama Dharmam for a man. These four stages or Ashramas are named Brahmacharyam, Garhasthyam (Gruhastha Dharmam), Vaanaprastham, and Sanyasam. This is the Dharmam formulated for an individual.

Varnashramam is an arrangement made for the entire society. This is the thing that has gained a lot of criticism presently. People call the Varna Dharmam as Casteism in common. But in truth, Varnam and Caste are two different things. There are only four Varnas but so many castes. In the single Brahmana Varna, there are so many castes like, Iyer, Iyengar, Rao, and so on. Even in the fourth Varna alone, there come a lot of castes like Mudaliyar, Pillai, Reddiyar, Nayakkar, and so on. In Vedas (Yajur Vedam — third Ashtakam — fourth Praschnam) and Dharma Shastras, a lot of castes are being spoken of. The names of such castes are no longer in existence. However it may be, castes are many but there are only four Varnas. If we tend to analyse Varna Dharmam, which is now considered to be “a great shame for our religion and an evil system which segregates people as high and low” with a fair point of view, it will be clear that it is an unmatchable equipment, created for the sake of social discipline.

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems