Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara – What is the relationship between Kanchi Sri Matam, Kumbakonam, and our Acharyal? Sri Periyava’s interesting musings continues.

Many Jaya Jaya Sankara to our sathsang volunteers, Shri ST Ravi kumar for the translation and Smt. Sowmya Murali for the excellent drawing of a great kshethram and audio. Rama Rama

Quiz – Can you guess which Kshethram this is? Hint: The answer is in this chapter itself 🙂

கும்பகோணப் பூர்வீகம்? காஞ்சி ஸ்ரீமடமும் கும்பகோணமும்

காவேரி தீரத்துக்கு மடத்தை மாற்ற வேண்டி வந்த போது அப்போதிருந்த ஸ்வாமிகள் குறிப்பாக கும்பகோணத்தை ஏன் தேர்ந்தெடுத்தாரென்று நான் யோசித்துப் பார்த்தேன். தஞ்சாவூருக்கு இன்னம் ரொம்பக் கிட்டேயே ‘பஞ்சநதம்’ என்பதாக நாலு கிளை நதிகளோடு காவேரி ப்ரமாதமாக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறாள், அதுதான் திருவையாறு: திரு ஐ ஆறு — ஐந்து ஆறுகள்; அதுதான் ‘பஞ்ச நதம்’. பூலோக கைலாஸம் என்று சொல்லப்படும் மஹா க்ஷேத்ரம் அது. இன்னம் அநேக மஹாக்ஷேத்ரங்களும் காவேரிக் கரையில் இருக்கின்றன. காவேரி துலா ஸ்நான விசேஷத்திற்கென்றே ஏற்பட்டதாக மாயவரம் இருக்கிறது. இப்படிப் பல இருக்கும்போது கும்பகோணத்தை ஸ்பெஷலாக ஸெலக்ட் பண்ணுவானேனென்று யோசித்துப் பார்த்தேன. அப்போது கும்பகோண மஹாக்ஷேத்ரத்தின் மாஹாத்மியங்கள் ஒன்றுக்குமேல் ஒன்றாக அலைமோதிக் கொண்டு நினைவு வந்தன⁴. முக்யமாக, இப்படி யோசித்துக் கொண்டே போகும்போது, ‘அட! நம்முடைய ஆசார்யாளின் அவதாரத்திலேயே கும்பகோண ஸம்பந்தம் இருக்கிறது போலிருக்கிறதே! ஆதிநாளில் அவருடைய பூர்விகர்களுக்கே கும்பகோண ஸம்பந்தமுண்டு என்று தோன்றுகிறதே!’ என்று ஆச்சர்யப்படும்படியாகச் சில link -கள் (இணைப்புத் துண்டுகள்) அகப்பட்டன. அதைத்தான் சொல்ல வந்தேன்.

திருச்சூர் என்பதை நம்பூதிரிகள் ‘சிவபுரம்’ என்று சொல்கிறார்கள். தமிழில் சொன்னால் — தமிழ்தானே மலையாளத்திலும் ஆதிபாஷை? அதனால் அப்படிச் சொன்னால் — ‘சிவப்பேரூர்’. புண்ய க்ஷேத்ரங்களுக்கு ஆரம்பத்தில் ‘திரு’ சேரும். மெட்றாஸிலேயே அல்லிக்கேணி என்பதைத் திருவல்லிக்கேணி என்றும், ஒற்றியூரைத் திருவொற்றியூர் என்றும் சொல்கிறோமல்லவா? அப்படி சிவப்பேரூருக்குத் ‘திரு’ போட்டு சொன்னால் ‘திருச்சிவப்பேரூர்’. ‘திருச்சிவப்பேரூர்’ என்பது மருவித்தான் ‘திருச்சூர்’ என்றாகியிருக்கிறது!

திருச்சூருக்கு சிவபுரம் என்று பேர் சொன்னேனல்லவா? சிவபுரம் என்று தமிழ் நாட்டிலும் ஊர் இருக்கிறது. பாடல் பெற்ற ஸ்தலம். அப்பர், ஸம்பந்தர் இருவருடைய தேவாரங்களும் அவ்வூர் ஸ்வாமிக்கு இருக்கிறது. அது கும்பபோகணத்துக்கு மூன்று மைலில் தென்கிழக்கே இருப்பது.

கும்பகோணம் விஷயமாகச் சொன்னதற்கு இங்கேதான் காரணம் வருகிறது.

ஒரு மஹாக்ஷேத்ரமிருந்தால் அதன் ஸாந்நித்யம் அதைச் சுற்றி ஐந்து க்ரோச ‘ரேடிய’ஸுக்குப் பரவியிருக்கும். ஒரு க்ரோசம் என்பது ஸுமார் இரண்டு, இரண்டே கால் மைல். அதாவது ஒரு மஹாக்ஷேத்ரத்தின் தெய்விக சக்தி, அதைச் சுற்றிப் பத்துப் பன்னிரண்டு மைல் தூரத்துக்குட்பட்ட வட்டம் முழுவதும் பரவியிருக்கும். பஞ்ச க்ரோச எல்லை என்று அதைச் சொல்வார்கள். சிவபுரம் அப்படிக் கும்பகோணத்தின் பஞ்ச க்ரோச எல்லைக்குள் இருப்பது.

பெரிய நகரங்களை அவற்றை யொட்டியிருக்கும் சின்ன ஊர்களோடு சேர்த்து இன்னம் பெரிய நகரமாக Greater Bombay, Greater Madras என்றெல்லாம் சொல்கிற வழக்கமிருக்கிறதல்லவா? பஞ்ச க்ரோச எல்லையை அப்படி வைத்துக் கொண்டால் சிவபுரம் Greater Kumbhakona-த்துக்குள் வந்துவிடும்!

தமிழ்தேசத்தில் கும்பகோணப் பஞ்சக்ரோச எல்லைக்குள் ஒரு சிவபுரம் இருக்கிறது. மலையாளத்தில் காலடிக்கு அருகே ஒரு சிவபுரம் (திருச்சூர்) இருக்கிறது. தமிழ்தேசத்திலிருந்து மலையாளத்துக்குப் போய்க் குடியேறியவர்கள் தங்களுடைய பூர்விக ஊர்களின் பெயர்களையே அங்கே வைத்தார்கள் என்பதற்கும் நிறையச் சான்று இருக்கிறது. இப்படிப் பார்க்கும்போது, ‘இரண்டும் இரண்டும் நாலு’ என்கிற மாதிரி என்ன ஊஹிக்க முடிகிறது? கும்பகோணச் சிவபுரவாஸிகள் தான் ஆதியில் மலையாளத்துக்குப்போய் அங்கே தாங்கள் ‘ஸெட்டில்’ ஆன ஊருக்கும் அந்தப் பெயரையே ஸம்ஸ்க்ருதத்திலும் தமிழிலும் வைத்து, அந்த ஸம்ஸ்க்ருதப் பெயர் அதே ரூபத்திலேயும், தமிழ்ப் பெயர் ‘திருச்சூர்’ என்று மருவியும் இருக்க வேண்டுமென்று தோன்றுகிறதல்லவா?

அந்தத் திருச்சூரில் போய் பஜனம் இருந்துதான் ஆசார்யாளின் தாய் தந்தையர் ஈச்வரனிடமிருந்து வரம் பெற்று, ஈச்வரனையே அவதார புத்ரராகப் பெற்றது!

கும்பகோணத்துக்கு ஆசார்ய ஸம்பந்தம் இதோடு முடிந்துவிடவில்லை. இன்னமும் ‘கிட்ட உறவு’ சொல்கிறேன்.

ஆசார்யாளுடைய தகப்பனாரின் பெயர் சிவகுரு என்பது. ரொம்பவும் பொருத்தமான பெயர். ‘குரு’ என்றால் நேர் அர்த்தம் ‘பெரியவர்’ என்பது. அதனால் உபதேசம் செய்பவரை மட்டும் குரு என்று சொல்லாமல் தகப்பனாரையும் குரு என்று சொல்வதே வழக்கம். ஆகவே சிவ அவதாரத்துக்குத் தகப்பனாராக இருந்தவருக்கு சிவகுரு என்ற பெயர் ரொம்பவும் பொருத்தந்தானே?

ஆசார்யாளுடைய அம்மாவின் பெயரும் இப்படியே தான்! ஆர்யாம்பா என்பது அந்த அம்மாளின் பெயர். எல்லாவற்றிலும் ச்ரேஷ்டராக இருந்ததால் நம் ஆசார்யாள் ‘ஆர்யர்’. அவருக்கு ‘அம்பா’ என்றால் ‘அம்மா’. அப்படியிருந்தவள் ஆர்யாம்பா.

சிவகுரு ஸமாசாரத்துக்கு வருகிறேன். இந்தப் பெயர் நாம் ரொம்பக் கேள்விப்படுவதேயில்லை. தென்னாட்டில் இல்லாத அநேக பெயர்கள் வடநாட்டில் வைத்துக் கொள்கிறார்கள். ஆனால் வடநாட்டிலும்கூடப் ‘சிவகுரு’ப் பேர்க்காரர்கள் இல்லை. இந்தியாவில் எங்குமே அந்தப் பெயர் வைக்கப்படுவதாகக் காணோம். ரொம்பப் பேர், ‘சிவனாகிய ஆதிகுரு, அல்லது சிவனுக்கும் உபதேசம் செய்த குமார ஸ்வாமி — இவர்கள்தான் சிவகுரு. மநுஷ்யர்களில் சிவகுரு என்றால் அது ஆசார்யாளின் அப்பா ஒருத்தர்தான்’ என்று கூட நினைத்துக் கொண்டிருப்பார்கள். அந்த அளவுக்கு அபூர்வமாகத்தான் ‘சிவகுரு’ என்று பேர் இருக்கிறது. ஆனாலும் தமிழ் நாட்டில் ஒரு ஊரைச் சுற்றி மட்டும் இந்தப் பெயர் சற்று அதிகம் அடிபடுகிறது. சிவகுருநாதன் செட்டியார், சிவகுரு உடையார், சிவகுரு பிள்ளைவாள் — என்றெல்லாம் அங்கே காதில் படுகிறது. அது எந்த ஊர் என்றால் — அதே கும்பகோணம் தான்! கும்பகோண வட்டாரத்தில் மாத்ரமே சிவகுருப் பேர் கொண்டவர்கள் இருக்கிறார்கள். ஏன் அப்படி?

ஏனப்படியென்றால் கும்பகோணத்துக்குக் கிட்டே பஞ்ச க்ரோச எல்லைக்குள் உள்ள அந்த சிவபுரத்தில் கோவில் கொண்டுள்ள ஈச்வரனுக்கு சிவகுருநாத ஸ்வாமி என்பதே பெயர்! முருகன் சிவனுக்கு குருவாகி உபதேசித்த ஸ்வாமி மலையும் கும்பகோணத்துப் பஞ்ச க்ரோசத்துக்குள்ளேதான் வந்துவிடுகிறது! அங்கே பிள்ளைக்கு அந்த ‘டைட்டிலை’க் கொடுத்துவிட்டோமே என்று இங்கே அப்பாவே ‘சிவகுரு’ப் பேர் வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்! இவர் சிவனாகிய குரு; ஸ்வாமிநாத ஸ்வாமி சிவனுக்கு குருவாகிய அவருடைய பிள்ளை; மலையாள ப்ராம்மணரான சிவகுருவோ சிவ அவதாரத்தைப் பிள்ளையாகக் கொண்ட அப்பா – சிவகுரு! ஒரே பெயரில் மூன்று தினுஸு!

மலையாள ப்ராம்மணருக்குக் கும்பகோணச் சிவபுரத்து ஸ்வாமியின் பேர் இருக்கிறது; அவர் பிள்ளை வரம் வேண்டித் தவமிருந்தது மலையாளச் சிவபுரமான திருச்சூர் — என்பதிலிருந்து என்ன நிச்சயப்படுகிறது?

ஆதியில் கும்பகோணச் சிவபுரத்திலிருந்து பரசுராமர் அழைத்துக் கொண்டு போன சோழிய ப்ராம்மணர்கள் மலையாளத்தில் குடியேறின ஊர்தான் திருச்சூர் என்றும் அப்படிப்போன குடும்பம் ஒன்றின் வம்சத்தில் வந்தவர் தான் சிவகுரு என்றும் தீர்மானிக்கத் தோன்றுகிறதல்லவா?

திருச்சூரைச் சுற்றி அந்த வம்சாவளி பரவியபோது சிவகுருவின் தகப்பனாரான வித்யாதிராஜரோ அவருக்கும் முந்தி ஒருவரோ காலடியில் ‘ஸெட்டி’லாகி இருக்க வேண்டும். ஆனாலும் தங்கள் ஆதி ஊரான சிவபுரம், பிறகு மலையைாளத்தில் ஸொந்த ஊராக ஆன திருச்சூர் ஆகிய இரண்டையும் அக்குடியினர் மறக்காமலே இருந்திருக்க வேண்டும். அதனால்தான் வித்யாதிராஜர் புத்ரனுக்கு சிவபுரத்து ஸ்வாமியின் பெயரான சிவகுரு என்பதை வைத்திருக்கிறார். அப்புறம் அந்த சிவகுரு புத்ரனுக்காகத் தபஸ்–பஜனம்– இருக்க வேண்டுமென்று நினைத்தபோது திருச்சூருக்கே போயிருக்கிறார்.

ஆக ஆசார்யாளின் ஆதி பூர்விக மூதாதைகளே கும்பகோணம் வட்டாரத்துக்காரர்கள்தான் என்று ஊஹிக்க முடிகிறது.

இதைவிட அந்த ஊருக்கு (கும்பகோணத்திற்கு) என்ன பெருமை இருக்க முடியும்? அங்கே ஸ்ருஷ்டிக்கான அம்ருத கும்பம் வந்து தங்கினதைவிட, ஸ்ருஷ்டியிலிருந்து விடுபட்டு அமரமான மோக்ஷத்தை அடைவிக்கும் அத்வைத அம்ருத கும்பத்தை லோகமுள்ளளவும் ஜீவர்களுக்கு வற்றாமல் சுரக்கும்படியாக ஸ்தாபித்து வைத்துவிட்ட ஆசார்யாள் அந்த க்ஷேத்ரவாஸிகளின் வம்சத்தைத்தான் தேர்ந்தெடுத்து அவதாரம் பண்ணினாரென்பதுதான் அதன் மஹா பெருமை.

காஞ்சீபுரத்தில் இருந்த ஆசார்யாளின் ஸ்ரீமடத்துக்கு இன்னொரு ‘ஸெகண்ட் காபிடல்’ அமைக்க நேர்ந்தபோது கும்பகோணமே அந்த ப்ரைஸைத் தட்டிக் கொண்டு போனதற்கு இதுவும் ஒரு முக்யமான காரணம் என்று தோன்றிற்று. ஆசார்யாளோடு அலாதியான ஆதி ஸம்பந்தம் அந்த ஊருக்கு இருப்பதான காரணம் — ராமருக்கு ஸுர்ய வம்சம் என்பதுபோல ஆசார்யாளுக்குச் சொல்வதானால் அந்த வம்சப் பூர்விகர்களுக்கு எது ஜன்மக்ஷேத்ரமோ அது கும்பகோண வட்டம் என்பது.

ஆசார்யாளுடைய ஜீவித முடிவுடன் முடிபோட்டுக் கொண்ட ஊர் காஞ்சி; அவருடைய ஜீவித ஆரம்பத்துடன் முடிபோட்டுக் கொண்ட ஊர் கும்பகோணம்! எப்படியென்றால், ஆசார்யாள் ஸித்தியடைந்த க்ஷேத்ரம் காஞ்சி. அவர் அவதார ஜன்மா எடுப்பதற்காக எந்த ஊரில் தபஸிருந்து வரம் பெறப்பட்டதோ அந்த ஊரின் மூலமான ஊரை அங்கமாகக் கொண்டது கும்பகோணம். அவரைப் பிறப்பிக்க நிமித்த மாத்ரமாக இருந்தவர் யாரோ அவருடைய பெயரைக் கொடுத்ததும் கும்பகோணம் வட்டாரம்தான். ஆசார்யாளின் ஆதி மூதாதைகளின் ஜன்ம ஸ்தலமாக இருந்திருக்க கூடியது அந்த வட்டம்தான்.

__________________________________________________________________________________________________

⁴ கும்பகோணத்தின் சிறப்புக்கள் குறித்த ஸ்ரீசரணர்களின் விரிவான உரை நம் நூற் பகுதிகளிலொன்றில் வெளியாகலாம்.

_______________________________________________________________________________________________________________________________

Is Kumbakonam his ancestral place?  Kanchi Srimatam and Kumbakonam

I wondered why the Swamiji of that time selected Kumbakonam in particular, when it became necessary to shift the Matam to the banks of Cauvery.  Cauvery is flowing in a grand manner as ‘Panchanadam’ [पञ्चनदम्] with four tributaries quite close to Tanjavur itself. That place is Thiruvaiyaru [திருவையாறு]:  Thiru I Aaru [திரு-ஐ-ஆறு] – Five rivers.  That is the ‘Panchanadam’.  It is a great pilgrimage centre, also known as Bhooloka Kailasam [भूलोक कैलासम् – Kailash of the terrestrial world].  There are several other great pilgrim centres on the banks of Cauvery.  There is Mayavaram, established specifically for the special purpose of ‘tula snanam’ [तुला स्नानम्].  I thought over as to why he had selected Kumbakonam when there were so many other centres.  Then, points about the greatness of Kumbakonam came to my memory one after another, like a series of waves⁴.  As I continued, I found a few links (connecting bits), which surprised me and made me wonder, “Oh! Looks like there is a connection between Kumbakonam and the incarnation of Acharya itself! It appears that originally his ancestors had a connection to Kumbakonam”. I was going to say about that.

Namboodris call Trichur as ‘Sivapuram’.  If said in Tamil – Is Tamil not the original language for Malayalam? If said in Tamil, it is ‘Sivaperur’.  ‘Tiru’ precedes the names of holy places.  Don’t we call Allikeni as Tiruvallikeni and Votriyur as Tiruvotriyur?  So, when ‘Tiru’ is added to Sivaperur, it becomes ‘Tirusivaperur’.  This got modified and became ‘Trichur’.

Did I not mention that the name of Trichur was Sivapuram?  There is a place by the name Sivapuram in Tamil Nadu also.  It is a highly revered place.  The deity of that place has been venerated by both Appar and Sambandhar in their songs – the Devarams.  It is located three miles south east of Kumbakonam.

Here comes the relevance of Kumbakonam which I mentioned [earlier].

Wherever there is a great centre of pilgrimage [महाक्षेत्रम्], its divine power will spread up to a radius of five krosas [क्रोशः] around it.  One krosa is approximately two or two and a quarter miles.  Thus, the power of the deity will spread across the area of a circle with radius of 10 to 12 miles.  It is called as pancha krosa [पञ्च क्रोश] boundary.  Sivapuram is within that pancha krosa limit of Kumbakonam.

Is there not a practice of calling the agglomeration a big city with the smaller places around it as Greater Bombay, Greater Madras, etc.?  If pancha krosa boundary is calculated that way, Sivapuram will fall within Greater Kumbakonam!

There is a Sivapuram in Tamil Nadu, within the boundary of pancha krosa of Kumbakonam.  In Malayalam, there is a Sivapuram (Trichur) near Kalady.  There is a lot of evidence to show that people who migrated from Tamil Nadu to Malayalam gave the names of the places back home to the new ones where they settled.  When we look at it this way, what is the guess we can make? That the residents of Sivapuram in Kumbakonam must have, in the olden days, gone to Malayalam and given the same name in Sanskrit and Tamil to the new place where they settled down, and that the Sanskrit name continued in the original form while the Tamil name got modified to ‘Trichur’, isn’t it?

It was in Trichur that the parents of Acharya had worshipped, got the boon from Eswara and obtained Eswara himself as their son!

The connection of Acharya with Kumbakonam does not end with this.  Let me tell about a ‘closer relationship’.

The name of Acharya’s father was Sivaguru. A very appropriate name.  The direct meaning for ‘Guru’ is ‘elder’.  Therefore, not only is one’s preceptor a Guru but also the father. Is it not very appropriate that the name of the father of Shiva’s incarnation is Sivaguru?

Acharya’s mother’s name is also like this!  Aryamba [आर्याम्बा] is the name of that lady.  As our Acharya was distinguished in all matters, he is ‘Arya’ [आर्यः].  His ‘Amba’ is his mother.  Thus she is Aryamba.

I will come to the matter of Sivaguru.  We do not hear this name often.  Many names which are not used in the south, are used in the north.  But even in north, there are not many with the name ‘Sivaguru’.  Looks like this name is not in use anywhere in India. Many people may think that Siva – the first ever teacher [आदिगुरु – Adiguru], or Kumaraswamy who taught Siva himself, are the only Sivaguru(s).  If there is a Sivaguru among humans, it is only the father of our Acharya’.  The name ‘Sivaguru’, is very rare so as to make one think that way. However, this name is found to be more common around one place in Tamil Nadu.  We hear names like Sivagurunathan Chettiyar, Sivaguru Udayar, Sivaguru Pillaival, etc. there.  If you ask which place it is, it is Kumbakonam!  People with the name Sivaguru are found only in the area of Kumbakonam.  Why is it so?

This is because the name of Eswara in the temple of Sivapuram – which is within the limits of pancha krosa of Kumbakonam – is Sivagurunatha Swamy!  Swamymalai, where Muruga gave upadesam to Siva is also within that pancha krosa of Kumbakonam!  Having given that ‘title’ to the son there, the father himself has taken the name of ‘Sivaguru’ here!  Here he is Siva, the Guru; Swaminatha Swamy, the Guru to Siva, is his son; but the Malayalam Brahmin Sivaguru, is the father having Siva incarnate himself as the son – Sivaguru!  Three variations of the same name!

The Malayali Brahmin has the name of the Swamy of Sivapuram of Kumbakonam; the Sivapuram where he observed penance seeking a son, is Trichur, the Sivapuram of Malayalam – what does one conclude?

Does it not make us conclude that Trichur is the place where the Sozhiya Brahmins – taken by Parasurama from Sivapuram of Kumbakonam – had settled down in Malayalam and that Sivaguru was a descendant of one such family?

When the earlier generations had spread out around Trichur, Vidyadiraja [विद्यादिराजा], Sivaguru’s father, or someone before him, must have settled down in Kalady.  Still, that family would not have forgotten both Sivapuram, their place of origin, as well as Trichur, their native place in Malayalam.  That is why Vidyadiraja had given the name of the Swamy of Sivapuram to his son.  Later, when Sivaguru thought of observing penance and offering worship for begetting a son, he had gone to Trichur itself.

So, it is possible to deduce that Acharya’s original ancestors must have belonged only to Kumbakonam.

What else can be a matter of greater pride for this place [Kumbakonam]?  More than the credit that the pot of nectar meant for the purpose of creation had come and stayed here, its greatest pride is the fact that Acharya who established Advaita – the nectar which would secrete perennially for the human beings till the time the world existed, which would also enable liberation from creation to attain immortality – had chosen the family whose origins were from that place, for his incarnation.

It occurred to me, that when circumstances necessitated the creation of a second capital for Acharya’s Sri Matam, which was in Kanchipuram earlier, this could be one of the important reasons for Kumbakonam to grab that privilege. Acharya has an ancient connection with that place [Kumbakonam]; just as we speak about Rama’s connection with Surya Vamsam, for Acharya it can be said that the place of birth of the ancestors of that lineage is the Kumbakonam region.

Kanchipuram is the place which is bound with the end of Acharya’s human life; Kumbakonam is the place which is bound to the beginnings of his life! How is that? Kanchipuram is the place where Acharya attained Siddhi [final emancipation].  Kumbakonam is part of the origin of the place where penance was observed to beget the boon for his birth – for his incarnation.  The name given to the person who was the cause for his birth was from Kumbakonam area. Thus, that area only should have been the place of birth of the ancient forefathers of Acharya.
_____________________________________________________________________________________________
⁴ Sri Charanar’s descriptive notes on the greatness of Kumbakonam may get published in one of our books

______________________________________________________________________________________________________________________________
Audio

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems, sankara charitham