Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara – The final part of this chapter where Sri Periyava explains about how Sanathkumarar is born as Lord Subramanya and quotes references from Vedas/Upanishads to augment that. Let’s pray to Lord Subramanya Swami and his avataram Sri Periyava to give us the Gnanam for crossing this samsara sagaram.

Many Jaya Jaya Sankara to our sathsang seva volunteer Smt. Uma Gururajan for the translation. Rama Rama

முருகனின் பூர்வ அவதாரம் (Part 3-Final)

ஸனத்குமாரர்தான் ஸ்கந்தர் என்று சந்தோக்ய உபநிஷத்திலும் ஸ்பஷ்டமாகச் சொல்லியிருக்கிறது. அதில் அவரே ஞான பண்டிதர் என்பதும் தெளிவாகத் தெரிகிறது. ஆனானப்பட்ட நாரத மகரிஷி ஸனத்குமாரரிடம்தான் ஞானோபதேசத்துக்காக வருகிறார். ‘சகல வேதங்களையும், இதிஹாச புராணங்கள், சகல சாஸ்திரங்கள், தேவ வித்யை, பிரம்மவித்யை, பூத வித்யை, நக்ஷத்திர வித்யை என்று ஒன்று பாக்கியில்லாமல் எல்லா விஷயங்களையும் கரைத்துக் குடித்து விட்டேன். ஆனால், இதனாலெல்லாம் வெளி சமாசாரங்கள், மந்திரங்களைத்தான் தெரிந்து கொண்டேனே யொழியத் தன்னைத் தெரிந்து கொள்ளவேயில்லை. ஆத்மாவை அறியாததால் துக்கத்தில்தான் இருக்கிறேன். நீங்கள்தான் என்னைத் தூக்கி அக்கரை சேர்க்க வேண்டும்’ என்றார் நாரதர். ஸனத்குமாரர், “ஆத்மா எங்கேயோ இருக்கிறது என்று தேடிப்போக வேண்டியதில்லை. கீழும் மேலும், முன்னும் பின்னும், வலது பக்கமும் இடது பக்கமும் எல்லாம் ஒரே ஆத்மாதான். அதைப் பற்றியே ஒருத்தன் தியானித்து தியானித்து, அதுவாகவே ஆகிவிட்டால், அப்புறம் அதிலேயே அவன் எப்போதும் விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறான். உண்மையான ஸ்வராஜ்யம் தன்னைத்தானே ஆண்டு கொள்கிற இந்த நிலைதான். இவன்தான் ‘ஸ்வராட்’ – உண்மையான சக்கரவர்த்தி. இந்த உத்தம நிலையை அடைய முதலில் ஆகார சுத்தியில் ஆரம்பிக்க வேண்டும். பிறகு படிப்படியாக சித்தசுத்தி உண்டாகி, மனசு நன்றாக தியானத்தில் நிலைத்து நின்று, எல்லாக் கட்டுக்குள் தெரித்து விழுந்து, ஆத்ம ஸ்வரூபமாகவே இருப்பான்” என்று வழிகாட்டினார். ‘இப்படியாக பகவான் ஸனத்குமாரர், இருள் கடந்த நிலையைக் காட்டினார். ‘அவருக்குத்தான் ஸ்கந்தன் என்று பேர்; அவருக்குத்தான் ஸ்கந்தன் என்ற பேர்’ என்று உபநிஷத்து இரண்டு தடவை முத்தாய்ப்பு வைக்கிறது.

இருள் கடந்த ஒளி, ஞானாக்னி முருகன்தான். அதைத்தான் சாந்தோக்யம் சொல்கிறது.

சாந்தோக்ய அவஸ்தா (‘அவஸ்தா’ என்றால் நிலை) தான் ஜெண்டவஸ்தா (Zend Avesta) என்ற பார்ஸி மதக்கிரந்தத் தொகுப்பாயிருக்கிறது. பார்ஸி மதம், முழுக்க முழுக்க அக்னி வழிபாடுதான். ஸெளராஷ்டிர தேசக்காரர் ஒருத்தர் அதை ஸ்தாபித்தவர். ‘ஸெளராஷ்டிரர்’ என்பதே ‘ஜொரொதஸ்த்ரர்’ (Zorothustra) என்றாகியிருக்கிறது. ‘ஸெளரம்’ என்றால் சூரிய சம்பந்தமானது. சூரியன், அக்னி, காயத்ரி மூன்றும் சம்புவின் விசேஷ ரூபங்கள் என்று ஆசார்யாள் ‘பிரசனோத்தர ரத்ன மாலிகை’யில் சொல்கிறார். திருவண்ணாமலையில் அக்னி ஸ்வரூபமாகவே ஈசுவரன் இருக்கிறார். சிவாக்னிதான் முருகன்.

மலையாளத்தில் தீபத்தில் அம்பாளை ஆராதித்து, ‘பகவதி சேவை’ என்கிறார்கள். ஜொலிக்கிற ஞானாக்னியான வேலாயுதத்தை ‘சக்தி சக்தி’ என்றே சொல்கிறோம்.

வேதமே முக்கியமாக அக்னி வழிபாட்டு மதம்தான். ‘அக்னி’ என்ற வார்த்தையோடுதான் வேதம் ஆரம்பிக்கிறது. அக்னி காரியமே ‘ஔபாஸனம்’ என்பது. ‘உபாஸனைக்கு’ இடமாவது ‘ஔபாஸனம்’. உபாஸனை என்றாலே அக்னி காரியம் தான் என்றாகிவிட்டது. ஔபாஸனை நான்கு வர்ணத்துவருக்குமே உண்டானது.

முக்கியமான உபாஸனையான அக்னி காரியத்துக்கு சுப்ரம்மண்யர் அதிதேவதையாக இருப்பதால்தான், அவரை விட்டுவிட்டுப் ‘பஞ்சாயதன பூஜை’ என்பதில் பிள்ளையார், சூரியன், மகாவிஷ்ணு, அம்பாள், ஈசுவரன் ஆகிய ஐவரை மாத்திரம் ஆராதிக்கச் சொல்வதாகத் தோன்றுகிறது. முருகன் நம் மதஸ்தரால் நிச்சயம் ஆராதிக்கப்பட வேண்டியவர் என்பது, பஞ்சாயதனத்தை மறுபடியும் உயிர்ப்பித்த அதே பகவத் பாதாள் ஸ்தாபித்த “ஷண்மத”ங்களில் முருக வழிபாடான “கௌமார”மும் ஒன்று என்பதிலிருந்து உறுதியாகிறது.

தற்காலத்தில் அக்னி காரியம் குறைந்து, மூர்த்தி பூஜை அதிகமாகியிருக்கிறது. சுப்ரம்மண்ய சம்பந்தமான புராணங்கள், ஸ்தோத்திரங்கள், திருப்புகழ் ஆகியன நிறையப் பிரசாரமாகி, பழனி, திருச்செந்தூர், திருத்தணி முதலான க்ஷேத்திரங்களின் உத்ஸவாதிகள், ஜனங்களை ரொம்பவும் வசீகரித்து வருகின்றன. ஆனதால், பஞ்சாயதன பூஜையிலும் சுப்ரம்மண்யரைச் சேர்த்துக் கொண்டுவிடுவது உத்தமமாகும்.

ஆசார்யாள் “ஸுப்ரஹ்மண்ய புஜங்கம்” என்று ஸ்தோத்திரம் செய்திருக்கிறார். அதில் “மயூராதிரூடம்” என்று ஆரம்பிக்கிற சுலோகத்தில் “மஹீ தேவ தேவம்” என்கிறார். “மஹீதேவர்” என்றால் பிராம்மணர். இவர்களால் பூஜை செய்யப்பட வேண்டியவர் சுப்ரம்மண்யர் என்கிறார்.

“சுப்ரம்மண்யர் தமிழ்க் கடவுள்தான்; வேதத்தில் இல்லாதவர்” என்று சிலர் சொல்வதைக் கேட்டு, வைதிகமானவர்கள் அவரை உபாஸிக்காமல் இருந்துவிடக்கூடாது என்றே இதைச் சொல்கிறேன்.

இதே புஜங்கத்தில், திருச்செந்தூரில் கடலோரத்தில் விளங்கும் ஷண்முகநாதரைப் பார்த்து, “பராசக்தி புத்திரனே! சமுத்திரக் கரையில் நிற்கிற நான் சம்சார சமுத்திரத்தின் அக்கரைக்குப் பக்தர்களைக் கடத்துவிக்கிறேன். அலைகளெல்லாம் சமுத்திரத்தில் மடங்கி விழுந்து, ஒடுங்கிவிடுவதைப்போல், என் சந்நிதிக்கு வருகிறவர்களின் ஆபத்துக்கள் கஷ்டங்கள் எல்லாம் ஒடுங்கியே போகும் என்பதைக் காட்டுகிறாய்” என்று மனசு உருகும்படி பாடியிருக்கிறார். “குகனைத் தவிர இன்னொரு தெய்வம் எனக்குத் தெரியவில்லை. தெரியவே இல்லை” (ந ஜானே ந ஜானே) என்கிறார்.

‘கடலிலே அலைகள் எழும்பி, அதிலேயே லயிக்கிற மாதிரி, சகல ஜீவ ஜகத்தும் பரம சத்தியமாக என்னிடம்தான் தோன்றி, என்னிடமே முடிகின்றன’ என்ற ஞானோபதேசத்தைத் திருச்செந்தூர் முருகன் சொல்லாமல் சொல்கிறார். நாரதருக்கு ஞானோபதேசம் செய்த ஸனத்குமாரரிடம் ஈசுவரனே தழைந்து வரம் கேட்டு, ஞான ஸ்கந்தனாக அவரைப் பெற்று, மறுபடியும் அவரிடம் தழைந்து ஞானோபதேசம் (பிரணவ உபதேசம்) வாங்கிக் கொண்டார்.

__________________________________________________________________________

Previous Incarnation of Lord Subramanya (Part 3-Final)

Chandhokya Upanishad spells it out clearly that Sanathkumarar is Skandar.  It is also clear that he is the “Gyanapandithar.”  Even Narada maharishi goes to Sanathkumarar for initiation.     “I have learnt everything – Ithihasa Puranas, all the Shastras, Deva Vidya, Brahma Vidya, Bhutha Vidya, Nakshatra Vidya.  All these pertain to the outside world.  I learnt only the mantras but not myself.  I have not realized the self and very distressed about this. Only you have to help me to go to the other side”.

“There is no need to go anywhere in search of Atma, the soul.  Above and below, front and back, right and left, all are one and the same Atma.  If a person meditates upon this again and again, he becomes one with it and always remains in it.  This is the true state in which one is under one’s own control.  He is the true Emperor – Swarat.  To reach this state, one should start from sathvic food habits.  Slowly mind gets purified and through continuous meditation, all the bondages will go away.   Then that person will become one with the Atma” guided Sanathkumarar.

“Thus Bagawan Sanathkumarar showed the way beyond the darkness.  He is called Skandan.  He is called Skandan” says the Upanishad by repeating it twice.  Light beyond darkness, Gyana agni is Murugan.  Chandhokyam confirms this.

Zend Avesta is the Parsi Religious scripture which is a compilation of Chandhokyaa avastha (avastha means state). Parsi religion is full of prayers to Agni.  It was established by a person from Saurashtra.  Saurashtrar has transformed to Zorothustra.  “Sauram” is related to Sun.  “Sun, Fire and Gayatri are the three special forms of Shambu” says Acharyal in his Prashnothra Ratna Malika.  In Tiruvannamalai, Eswara is in the form of Fire.  Murugan is none other than Shivagni.

In Kerala, they invoke Ambal in the “deepam” and do the “Bhagavathi sevai”.  We call the ever shining Gyana agni velayudham as “shakthi, shakthi”.

Vedam itself is Agni related religion.  Vedam starts with the word “agni”.  Worshipping agni is called “Aupasanam”.  “Upasana” becomes “Aupasanam”.  In other words, Upasana has turned out to be worshipping agni.  Aupasanam is meant for all the four groups.

Subramanyar is the Superior God (Atidevata) for Agni related worship.  It appears as though this is the reason for leaving him out in the Panchayathana puja which includes only Ganesha, Sun, Maha Vishnu, Ambal, and Eswaran.  Definitely Murugan has to be worshipped by our religion.  This is confirmed by the same Bagawad pathal who brought back the Panchayathana puja and established the six religions (shanmatha), of which, Kaumaram is one.

Presently Agni worship has reduced and idol worship has increased.  Many copies of Puranas, stotras, Thirupugazh etc, relating to Subramanya have been printed.  Places such as Palani, Thiruchendur, Tiruthani celebrate many festivals for Subramanya and people are more and more attracted to these places and festivals.  Hence, it would be ideal to include Subramanyar also in the Panchayathana puja.

Acharyal has composed a stotram called “Subramaya Bhujangam”.  In one of the stanzas starting with the word “Mayuradhiroodam” he says “Mahee deva devam”.  “Maheedevar” means Brahmin.  In other words Acharyal says, Subramanyar is to be worshipped by Brahmins.

Some say “Subramanyar is a Tamil Deity; not found in Vedas”.  I am saying this because listening to such talks; vaidhikas should not stop worshipping Subramanyar.

In the same Bhujangam, looking at Shanmukanathar residing in Tiruchendur seashore, he says “Hey Parashakthi Putra! It looks to me as if you are saying – “Standing on the shore, I am sending the devotees to the other side of Samsara samudram (worldly life).  All the problems and misfortunes of those who come to my sanctum will die down just as like the waves which die down in the sea.”  Acharyal melts while singing “I do not know any God other than Guhan, I do not know, I do not know at all (na jaane na jaane)”.

Here is an underlying and unsaid teaching from Thiruchendur Murugan “Just as the waves come up and mellow down within the sea, everything comes from me and ends in me”.

Eswara himself took a boon from Sanathkumarar who gave initiation to Naradha.  As per the boon, Sanathkumarar appeared from Eswaran’s third eye as Gyana Skandan. Again Eswara himself got the initiation (Pranava upadesam) from Gyana Skandan.

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems