Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara – After explaining about two Subramanya Avatarams (Thiru Gnanasambandar and Kumarila Bhattar) in detail our Periyava starts an interesting drama stating about another Subramanya Avatar and states he himself was not aware of it till recently 🙂 Really? . As mentioned before, these can be very good bed time stories to our children which also helps them enrich spiritually.

Many Jaya Jaya Sankara to our sathsang seva volunteer Smt. Uma Gururajan for the translation. Rama Rama

முருகனின் பூர்வ அவதாரம் (Part 1)

சம்பந்தமூர்த்தி ஸ்வாமிகளைப் பற்றி ஏதோ கொஞ்சம் உங்கள் எல்லோருக்கும் தெரிந்திருக்கும். குமாரிலப்பட்டர் பேரைச் சிலராவது கேட்டிருப்பீர்கள். இப்போது யாருக்குமே தெரியாத இன்னொரு ஸுப்ரம்மண்ய அவதாரத்தைப் பற்றிச் சொல்லப் போகிறேன். ரொம்ப சமீப காலம் வரையில் எனக்கே இது தெரியாது.

சரியாகச் சொன்னால், இது சுப்ரம்மண்ய அவதாரம் இல்லை. சுப்ரம்மண்யராக வருவதற்கு முன்னால் அவர் யாராக இருந்தார் என்று இந்தக் கதை சொல்கிறது. இது எப்படி எனக்குத் தெரிய வந்தது என்பதே ஒரு கதை மாதிரிதான்.

*              *             *

வியாஸர் ‘பிரம்ம ஸூத்திரம்’ என்று பரமாத்ம தத்வத்தைப் பற்றி விசாரணை செய்து எழுதியிருக்கிறார். அதில் மூன்றாவது அத்தியாயம், மூன்றாவது பாதத்தில், முப்பத்திரண்டாவது சூத்திரம். “ஒர் அதிகாரத்துடன் அவதரித்தவர்களுக்கு அதிகாரம் உள்ள வரையில் சரீரத்தில் இருப்பு உண்டு” என்று சொல்கிறது. இதற்கு பாஷ்யம் பண்ணும்போது நம் ஆசார்யாள், “பிரம்மாவின் மானஸ புத்திரரான ஸனத்குமாரர்கூட, தானே ருத்திரனுக்கு வரம் கொடுத்துவிட்டு அதற்காக, ஸ்கந்தனாகப் பிறப்பெடுத்தார்” என்று திருஷ்டாந்தமாகச் சொல்லியிருக்கிறார்.

ஸனத்குமாரராவது, பரமேசுவரனுக்கு வரம் தருவதாவது, அதற்காக மறுபடி பிறப்பதாவது, அதுவும் சாக்ஷாத் ஸ்கந்தனாக – இது எந்தப் புராணத்திலிருக்கிறது என்று எனக்குத் தெரியாமல் இருந்தது. பல பண்டிதர்களை விசாரித்துப் பார்த்தும் தெரியவில்லை. ஆஞ்சநேய ஸ்வாமிகளும் ரொம்ப விசாரித்துவிட்டு, பதினெட்டுப் புராணங்களையும் பார்த்துப் தமிழில் சுருக்கிப் போட்டிருக்கிற (ஸ்ரீ வத்ஸ) ஸோமதேவ சர்மாவிடம் இந்தக் காரியத்தைக் கொடுத்தார். சர்மா எனக்கு பிக்ஷை பண்ண வந்தபோது, பெரிய பிக்ஷையாக இந்த ‘டிஸ்கவரி’யைச் சொன்னார். ‘திரிபுரா ரஹஸ்யம்’ என்ற கிரந்தத்தில் மஹாத்மிய காண்டம் முப்பத்தேழாம் அத்தியாயத்தில் இது நீள நெடுகப் பெரிய கதையாகச் சொல்லியிருக்கிறது.

கதைக்கு வருகிறேன்:

பிரம்மாவின் மனஸிலிருந்து உதித்தவர் ஸனத்குமாரர். அவர் பிரம்ம ஞானி. சுகாசாரியார் மாதிரி, உள்ளும் புறமும் எல்லாம் ஒன்று என்று ஸதாகாலமும் உணர்ந்திருந்தவர்.

இப்படிப்பட்டவருக்கு விசித்திரமாக ஒரு நாள் ஸ்வபப்னம் வந்தது. ஸ்வப்னத்தில் தேவர்களும் அசுரர்களுக்கும் சண்டை நடந்தது. அதில் ஸனத்குமாரர் தேவ சேனாபதியாக யுத்தம் செய்து, அசுரர்களை எல்லாம் சம்ஹரிக்கிறார்.

விழித்தெழுந்ததும் அவருக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது. தகப்பனாரான பிரம்மாவிடம் போய் ஸ்வப்பனத்தைச் சொல்லி, அதற்கென்ன அர்த்தம் என்று கேட்டார்.

“குழந்தை! நீ பூர்வ ஜன்மத்தில் வேத அத்யயனம் செய்தாய். அதில் தேவாசுர யுத்தம் என்று வருவது உன் மனஸில் ஆழப் பதிந்துவிட்டது. வேத யக்ஞங்களால் ஆராதிக்கப்பட்டு அநுக்கிரகம் செய்கிறவர்கள் தேவர்கள். இவற்றை அழிக்க நினைக்கிறவர்கள் அசுரர்கள். உனக்கு வேதத்தில் இருந்த ஆழ்ந்த பிடிமானத்தால், “அசுரர்களையெல்லாம் நாமே சம்ஹாரம் செய்துவிட மாட்டோமா?’ என்று பூர்வஜன்மத்தில் ஆத்திரப்பட்டாய். அந்த நினைப்புத்தான் இந்த ஜன்மாவிலும் தொடர்ந்து வந்து ஸ்வப்னமாக வெளியாகி இருக்கிறது” என்றார் பிரம்மா.

ஸனத்குமாரரிடம் பிரம்மா, “உனக்கு எந்த எண்ணம் உண்டானாலும் அது வாஸ்தவத்திலேயே நடந்துவிடும். அதனால் நீ யதார்த்தமாகவே ஒருநாள் தேவ சேனாதிபதியாக அசுர சம்ஹாரம் செய்யத்தான் போகிறாய். இந்த ஜன்மாவில் நீ, ‘தேவராவது, அசுரராவது, எல்லாம் ஒரே பிரம்மம்’ என்று இருப்பதால், இன்னொரு ஜன்மா எடுத்து இதைச் செய்யப் போகிறாய்” என்றார்.

வாக்கு, மனம், சரீரம் மூன்றும் ஒருத்தருக்கு சத்தியத்திலேயே பிரதிஷ்டையாகிவிட்டால், அப்படிப்பட்டவர் உத்தேசிக்காமலே அவருக்கு ஒரு பெரிய சக்தி வந்துவிடும். அதாவது, அவர் எது சொன்னாலும் அதுவே சத்தியத்தைத்தான் சொல்ல வேண்டும் என்றில்லாமல், அவர் எது சொன்னாலும் அதுவே சத்தியமாகிவிடும். தவறுதலாகவோ, தெரியாததாலோ அவர் உண்மைக்கு விரோதமாக ஒன்றைச் சொன்னால்கூடத் வாஸ்தவத்தில் அப்படியே நடந்துவிடும்.

பரம சத்தியத்திலேயே ஸ்திரமாக நின்ற ஸனத்குமாரர் எதை நினைத்தாலும் – ஸ்வப்னத்தில் நினைத்தால்கூட – அதுவே சத்தியமாகிவிடும்.

இந்த சமாசாரம் தெரிந்து கொண்ட பின் ஸனத்குமாரர் ஆத்மாராமராக, பரப்பிரம்மத்தைத் தன்னில் தானாக அநுபவித்துக்கொண்டு, பழையபடியே உட்கார்ந்து விட்டார். லோகமெல்லாமே அவருக்கு ஸ்வப்னமாகி விட்டதால் தம் ஸ்வப்னத்தைப் பற்றி நினைக்கவேயில்லை.

ஆனால் இவர் ஸ்வப்னத்தில் நினைத்த நினைப்பு அசத்தியமாக போய்விடக்கூடாதே என்று பரமேசுவரனுகக்கு விசாரம் வந்துவிட்டது. அதனால், இவர் தரிசனத்துக்காகத் தபஸ் பண்ணாதபோதே, அவராகப் பார்வதீ ஸமேதராக இவருடைய ஆசிரமத்துக்கு வந்து விட்டார்.

ஸனத்குமாரருக்கோ மரம், மட்டையிலிருந்து சகலமும் ஒரே பிரம்மமாகத்தான் தெரிந்தது. பிரம்மத்தில் உசந்த பிரம்மம் தாழ்ந்த பிரம்மம் என்று உண்டா என்ன? எல்லாம் பிரம்மம் என்ற மாதிரியே பரமேசுவரனும் பிரம்மமாகத் தெரிந்தார். அவரை உபசரிக்க வேண்டும், பூஜை பண்ண வேண்டும் என்ற எண்ணமே ஸனத்குமாரருக்குக் கொஞ்சம் கூட உண்டாகவில்லை. அவர் தம்பாட்டுக்கு உட்கார்ந்தது உட்கார்ந்தபடி இருந்தார்.

பார்வதீ – பரமேசுவராள் ரொம்ப நேரம் நின்று பார்த்தார்கள். ஒரு பலனும் இல்லை. இப்படி மகா ஞானியாக ஒரு பிள்ளை இருப்பதைப் பார்த்து அவர்களுக்குப் பரமப் பிரீதிதான். இருந்தாலும் ஈசுவரன் பொய்க் கோபத்துடன் ‘ஞானி என்ற அகங்காரம்தானே உனக்கு? நாங்கள் லோகத்தின் மாதா பிதாக்கள் வந்திருக்கும்போது அவமதித்துவிட்டாயே. நான் சாபம் கொடுத்தால் என்ன செய்வாய்?’ என்று கேட்டார்.

ஸனத்குமாரர் பயந்துவிடவில்லை. அலட்சியமாக, “நீர் சாக்ஷாத் மகா கோபிஷ்டரான ருத்திரராக இருந்து சாபம்தான் கொடும். அது ஆத்மாவைப் பாதிக்காது” என்று சொல்லிவிட்டு நிச்சிந்தையாக இருந்தார்.

‘அடடா, எப்பேர்ப்பட்ட உண்மையான ஆத்ம ஞானி!’ என்று ஈசுவரனுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமாகிவிட்டது.

இன்னும் கொஞ்சம் பரீட்சை பார்த்து, பூராவும் ஞானி தானா என்று தெரிந்துகொள்வோம் என்று நினைத்து, “அப்பா; உன்னுடைய ஞானத்தை நான் ரொம்பவும் மெச்சுகிறேன். என்ன வேண்டுமானாலும் வரம் கேள். தருகிறேன்” என்றார்.

ஸனத்குமாரர் சிரித்தார். ‘உம் வரத்தை நீரே வைத்துக் கொள்ளும். எதை அடைந்தபின் இன்னொன்று வேண்டும் என்ற ஆசை லவலேசமும் இருப்பதில்லையோ, அப்படிப்பட்ட நிறைந்த நிறைவாக இருக்கிற எனக்கு வரத்தினால் ஆக வேண்டியது கடுகத்தனைக்கூட இல்லை’ என்று தீர்மானமாகச் சொல்லி விட்டார்.

அதற்கும் ஒரு படி மேலே போனார். “பரமேசுவரா! நீ பேசுவதிலிருந்து பார்த்தால் நீதான் வரம், சாபம் இதுகளிலெல்லாம் ஏதோ அர்த்தம் இருக்கிறதென்று நினைப்பதாகத் தெரிகிறது. அப்படியானால் சரி, உனக்கு ஏதாவது வரம் வேண்டுமானால் கேள். தருகிறேன்” என்றார்.

ஸனத்குமாரர் சொன்னதைக் கேட்டு ஈசுவரனுக்குப் பெருமையாக இருந்தது. நம் குழந்தை நம்மிடம் ‘தாட்பூட்’ செய்தால், நமக்கு சந்தோஷமாகத்தானே இருக்கும்? சர்வ லோக மகேசுவரனான அவர் ரொம்பவும் தழைந்து தம்மைச் சிறியவராக்கிக் கொண்டு ஸனத்குமாரரிடம் வரம் கேட்டார். இவருடைய ஸ்வப்னத்தை நிஜமாக்க இதுவே வழி என்று நினைத்துக் கேட்டார்.

“அப்பா! இப்பேர்ப்பட்ட மகா ஞானியான நீ பிரம்மாவுக்குப் பிள்ளையாகப் பிறந்திருக்கிறாய். பிரம்மா செய்த பாக்கியம் எனக்கும் கிடைக்கும்படியாக வரம் கொடுப்பாய்! இன்னொரு ஜன்மாவில் நீ எனக்குப் புத்திரனாகப் பிறக்கும் படி கேட்டுக் கொள்கிறேன்” என்றார்.

“ஆஹா, உனக்குப் பிள்ளையாகப் பிறக்கிறேன்” என்று ஒப்புக் கொண்டார் ஸனத்குமாரர்.

____________________________________________________________________________

Previous Incarnation of Lord Subramanya (Part 1)

I am sure you all know a little bit about Sambandhamurthi Swami.  At least some of you would have heard about Kumarila Bhattar.   Now I am going to tell you about another incarnation of Subramanya.  Actually till recently I did not know about this.

To tell you exactly, this is not incarnation of Subramanya.  This story tells, as to who he was before the incarnation of Subramnya.  How I came to know about this, is a story in itself.

*              *             *

Vyasar analysed and studied the “paramathma thathvam” and wrote about it in “Brahma sutram”.  The 32 nd sutram which comes in the third part of the third chapter of the “Brahma sutram” says that “An incarnation has the right to be in that form as long as the purpose is fulfilled.”  When our Acharyal did the bhashyam for this, he hinted that “even Brahma’s manasa putra. Sanath Kumarar gave a boon to Rudran and to fulfill boon, he took rebirth as Skandan”.

How is it possible that Sanathkumarar gave boon to Parameswara, took rebirth for that purpose, that too as Skandhan obviously?   I was not aware as to which Purana had this information.  I enquired many scholars and did not find anything.  Anjaneya Swami made lot of enquiries and then entrusted this to (Sri Vatsa) Somadeva Sarma who had read all the 18 puranas and came up with a condensed version in Tamil.  When Sarma came to give “Bhiksha” to me, he told me about his discovery as a big “Bhiksha”.  This comes as a long story in the great scripture “Tripura Rahasyam” in the thirty seventh chapter titled “Mahathmya Kaandam”.

Now I will come to the story.

Sanathkumarar appeared from Brahma’s mind.  He was a Brahma Gyani.  Like Sukachariyar, he was always aware of the fact that everything (inside and outside) is one.

Such a person had a peculiar dream one day.  In that dream, there was a war between Devas and Asuras.  Sanathkumarar fought in the war as Deva Senapathi and destroyed all the Asuras.   As he woke up, he was surprised about the dream.  He approached his father Brahma and told him about the dream.  He asked Brahma the meaning of the dream.

“My child!  In your previous birth, you learnt Vedas.  When you studied about the war between Devas and Asuras, it got imprinted in your mind.  Devas are gracious to those who pray to them through Vedas and Yagnyas.  Asuras are those who want to destroy all these.  Since you were deeply involved in Vedas, you were angered by Asuras and felt “I should destroy all these Asuras”.  That thought has continued in this birth also and come to you in the form of a dream” said Brahma.

Brahma said to Sanathkumarar “Whatever thought comes to your mind will materialize in reality.  So one day, you will actually become Deva Senapathi and destroy the Asuras.  In this birth, you feel that all are one and the same and see no difference as Devas and Asuras.  Hence, you will take another birth and fulfill this job”.

If a person is truthful in speech, mind and body, that person will get great powers effortlessly.  In other words, it is not necessary for him to say only the truth.  Whatever he says would be truth.  Even by mistake, if he says something against the truth that will happen.

As Sanathkumarar was very firm and stood by the truth, whatever he thought, even in dream, it would come true.

Sanathkumarar understood this and again as Atmarama, he started contemplating on Parabrahmam and enjoyed the bliss.  The whole world became a dream for him and he did not think about his dream at all.

But Parameswara was worried about the non-materialization of Sanathkumarar’s dream.  As such, even when Sanathkumarar did not do any penance, Parameswara and Parvathi visited his ashram as a couple.

Everything was Brahmam for Sanathkumarar.  There is no variation as to high and low in Brahmam is it not?  So Sanathkumarar viewed Parameswara also as Brahmam.  He did not feel like entertaining or do puja to him.  He was just sitting as usual.

Parvathi Parameswara stood there for a long time but no use.  Indeed they were happy to see a Gyani like this.  Still in a false angry tone Parameswara said “You are egoistic because you are Gyani.  We are the father and mother of the whole universe and you have insulted us.   What will you do if I curse you now?”

Sanathkumarar was not afraid.  He casually said “You can curse as an angry Rudra.  But that will not affect the soul” and did not bother about anything.

“Aha! What a great Gyani he is” thought Eswara and he was very happy about that.

He just wanted to test Sanathkumarar a bit more to make sure he was a true Gyani.  “I really appreciate your wisdom.  Ask for any boon and I will grant” said Eswara.

Sanathkumarar laughed.  “You keep the boon with you.  I am a contented person with no desire.  I am not going to be benefited by any boon” said Sanathkumarar in a firm voice.

Going one step ahead, he said “Parameswara! From your words, it appears that you give importance to boon, curse etc.  If that is the case, you ask for any boon and I will grant it to you”.

Eswara was very proud of Sanathkumarar.  Won’t we be happy when we hear our children talk to us like this?  He, who is Sarva Loka Maheswara, considered himself as small and asked for a boon from Sanathkumarar.  He felt this was the only way to make Sanathkumarar’s dream come true.

“Dear! Brahma is very blessed to have you, a great Gyani as his son.  Please grant me a boon that I should be blessed to have you as my son in another birth”.

“Certainly I will be born to you as son” agreed Sanathkumarar.

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems