Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara – Can we offer animals in Yagnas? How was it so in yesteryear’s and what does the sastras say regarding that? Sri Periyava explains.

Many Jaya Jaya Sankara to our sathsang volunteers, Shri ST Ravi kumar for the translation and Smt. Sowmya Murali for the pertinent sketch & audio. Rama Rama

யாகத்தில் ஹிம்ஸை

ஸாத்விகமான வாழ்முறைக்கென்று குறிப்பாக ஏற்பட்ட பிரிவினரிடமே ஹிம்ஸையம்சம் இருப்பதாகத் தோன்றும் யாக கர்மாவை வேதங்கள் கொடுத்திருக்கின்றன என்றால் அதில் ந்யாயமில்லாமலிருக்குமா? ‘யஜ்ஞ பலியால் சில தேவ சக்திகள் ப்ரீதி அடைந்து லோகத்துக்கு நல்லது செய்கின்றன. பலியாகும் ப்ராணியும் ஸத்கதி அடைகிறது’ என்று சாஸ்த்ரம் சொல்கிறது. (இதை) ‘ப்ரூவ்’ பண்ணிக்காட்ட வேண்டுமென்று சொன்னால், சொல்பவர்களிடம், “நீங்கள்தான் இப்படி இல்லை என்று ‘ப்ரூவ்’ பண்ணிக் காட்டுங்களேன்” என்று திருப்பிச் சொன்னால் என்ன பண்ணுவார்கள்? லோக க்ஷேமத்தையே உத்தேசித்து ஏற்பட்ட ஒரு சாஸ்த்ரத்தில், தத்வார்த்தங்களிலும் ஆத்மாநுபவத்திலும் உச்ச நிலைகளைச் சொல்வதாக உலகமே கொண்டாடும் ஒரு சாஸ்த்ரத்தில் வீணுக்கு இப்படி ஒரு ப்ராணியை அக்னியில் ஆஹுதி செய்யும்படிச் சொல்லியிருக்குமா?

யாகம் என்ற பெயரில் கூட்டங்கூட்டமாக ப்ராணிவதை பண்ணி ப்ராம்மணர்கள் தின்றிருந்தால் தப்புத்தான். ஆனாலும் வெறும் ஆடம்பரத்துக்காக பிம்பிஸாரன் மாதிரி எவனாவது ராஜா ப்ராம்மணர்களைக் கொண்டு இப்படிச் செய்திருக்கலாமே தவிர, வாஸ்தவத்தில் எந்த யஜ்ஞத்திலும் இத்தனை ப்ராணி பலிக்கு அவச்யமே கிடையாது. ஏராளமாக ப்ராணிவதை செய்து யாகம் செய்வது தப்பு என்பதற்கு பாகவத்தில் ஒரு உபாக்யானமே இருக்கிறது:

ப்ராசீன பர்ஹிஸ் என்று ஒரு ராஜா. அவன் ஏகப்பட்ட பசு (ஆடு) வதை பண்ணி யாகங்கள் செய்தான்.

நாரதர் அவனைத் தடுத்து நல்லறிவு புகட்டுவதற்காக வந்தார். வந்தவர் என்ன பண்ணினாரென்றால் ஸ்வர்க்க லோகத்தில் நடக்கும் ஒரு காட்சியை அவனுக்குக் காட்டினார். அதிலே ஒரு பெரிய ஆட்டுக்கூட்டம். ஒவ்வொரு ஆட்டுக்கும் கெட்டியாக இரும்பு கொம்பு நல்ல கூராக இருக்கிறது. அந்த ஆடுகள் ஸாதுவான ஆடுகளாக இல்லாமல் புலி, சிங்கம் மாதிரி உக்ரமாக, தங்களுடைய இரும்புக் கொம்புகளைத் தீட்டிக்கொண்டு எதையோ கிழித்துப் போடுவதற்கு ஆயத்தமாக இருக்கின்றன. “ஐயையோ! இதுகள் ஏன் இப்படி விபரீதமாகப் பண்ணுகின்றன? எதை குத்திக் கிழிப்பதற்காக இவ்வளவு முஸ்தீபாக இருக்கின்றன?” என்று ப்ராசீனபர்ஹிஸ் கேட்கிறான். அதற்கு நாரதர், “உனக்காகத் தாண்டா இதுகள் காத்துக்கொண்டிருக்கின்றன! கணக்கு வழக்கில்லாமல் யஜ்ஞபலி கொடுத்த ஆடுகள் தான் இதுகள். இவற்றுக்கு ஸ்வர்கப் பிராப்தி கிடைத்திருப்பது வாஸ்தவந்தான். ஆனாலும் நீ மிதமிஞ்சி ஜீவஹத்தி பண்ணினது பாபந்தான் என்பதால், நீ எப்போது அங்கே வருவாய், உன் குடலைக் கிழித்துப் போடலாம் என்றே காத்துக்கொண்டிருக்கின்றன” என்றார்– என்று (பாகவதக்) கதை.

ப்ராம்மணர்கள் தின்னுவதென்பது யஜ்ஞ ப்ரஸாதம் என்ற மரியாதைக்காக ஒரு குன்றிமணி அளவுதான். வயிறு புடைக்க அல்ல.*

அஹிம்ஸை, ஸமத்வக் கொள்கை என்பவற்றுக்காகத் தற்காலத்தில் பௌத்த-ஜைன மதங்களை ஹிந்து மதத்தை விட உயர்வாக நினைத்துக் கொண்டாடுவதைப் பற்றிச் சொல்ல வந்தேன்.

* இவ்விஷயமாக “தெய்வத்தின் குரல்” இரண்டாம் பகுதியில் “வேதம்” என்ற உரையில் “ஜீவஹிம்சை செய்யலாமா?” என்ற உட்பிரிவு பார்க்க.

____________________________________________________________________________

Harm in Sacrifices

Would there not be a reason behind the Vedas identifying the responsibility to conduct, Holy sacrifices, which appear to be having harmful aspects, to a community, which is identified specifically to lead a peaceful lifestyle? Sasthras (scriptures or sacred books), say that on account of the holy sacrifices (killings undertaken in Yagnas), some demi god forces are satisfied and bestow good to the world.  They also indicate that the sacrificed animal also gets liberation.  If somebody demands that this be proved, what would they do, if we respond asking them to prove otherwise?  Would the scriptures (Sasthras) created solely for the purpose of ensuring prosperity of the universe and hailed in the entire world as the highest in philosophy and experiences, unnecessarily prescribe offering of animals as sacrifice in the fire?

It would be wrong, if the brahmins had killed and eaten hordes of animals, in the name of performing holy sacrifices.  There would have been only one or two kings like Bimbisara, who might have got it done like this, for the sake of pomp, with the help of brahmins. Actually, there is no need for such animal sacrifices at all.  There is a specific verse in the Srimad Bhagawatam, which says that it is wrong to perform the Yagna offering so many animals.

There was a king by name, Pracheena Barhis.  He performed yagnas, offering numerous cows and goats.  Naradha came down to earth, deciding to stop him by teaching him some good sense.  Upon arrival, what he did was to show the king, a scene that was taking place in the heavens.  There was a big flock of goats.  Each goat was having very hard and iron sharp horns.  Instead of being the timid type, these goats were ferocious like lions and tigers, sharpening their horns and were ready as though waiting for something to be torn down.  Pracheena Barhis asks, crying out aloud why these were looking so dangerous and who they were waiting so determinedly to tear down?  Naradha replied that they were all waiting only for him and these were the same countless goats, he had given as holy sacrifices.  Narada said that it was true that they were getting a place in the heavens.  However, as it was a sin to have killed so excessively, they were all waiting when Pracheena Barhis would arrive there, so that they could tear down his intestines.  This is a story in Srimad Bhagawatham.

What brahmins consume is only to the extent of a grain, respectfully as part of the food offered to God (Prasad) and not stomach full*.

I mentioned this to point out that nowadays Buddhism and Jainism are being regarded higher than Hinduism, as having principles of non-violence and equality.

*Please refer to the text sub-titled, “Can lives be harmed?” under the title, “Vedas”, in the second volume of “Deivathin Kural”, on the subject. 
__________________________________________________________________________________

Audio

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems, sankara charitham