Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara – In the previous chapter Sri Periyava explains how Kali yuga entices people. As an extension, in this chapter, HH explains how some of the well respected men took the people opposite the vedic way.  🙂

Many Jaya Jaya Sankara to our sathsang volunteers, Shri ST Ravi kumar for the translation and Smt. Sowmya Murali for yet another befitting sketch & audio. Rama Rama

புது மத ஸ்தாபகர்கள்

இதைத் தூண்டிவிட்டு தூபம் போட்டு ஜனங்களைத் தப்பிலேயே நன்றாகப் பிடித்துத் தள்ளுவதற்காகப் பல பேர் வந்தார்கள். அவர்களும் க்ரூரமான அஸுரர்களாகத் தெரிபவர்களில்லை. ஜனங்களின் ஹிதத்தையே நினைத்து அவர்களுக்கு ஸத்யத்தைச் சொல்லி அவர்களுடைய ஆத்மாவை ரக்ஷித்துக் கொடுக்கவேண்டுமென்றே வாழ்கிறவர்கள் என்று எல்லோரும் நம்பும்படியானவர்களாக அவர்கள் தோன்றினார்கள். அவர்களில் சில பேர் நல்ல படிப்பு, அறிவு, வாதத் திறமை, சொந்த வாழ்க்கையில் உயர்ந்த சீலம் எல்லாம் உள்ளவர்களாகவும் காணப்பட்டார்கள். வாஸ்தவத்திலேயே அவர்களுடைய நோக்கம் நல்லதாகவும் இருந்திருக்கலாம். அவர்கள் சொன்னவற்றிலும் சில நல்ல அம்சங்கள் இல்லாமலில்லை. ஆனாலும் மொத்தமாகப் பார்த்தால் இவர்கள் ஒவ்வொருவர் சொன்னதும் ஜனங்களின் உண்மையான ஆத்மாபிவ்ருத்திக்காக ப்ரவ்ருத்தி-நிவ்ருத்தி தர்மங்களைப் பூர்ணமாக வகுத்துக் கொடுத்த வேத மார்க்கத்திற்கு விரோதமாகவே இருந்தது. மேலே பார்த்தால் நல்லது போலத் தெரிந்தாலும், உள்ளே போனால் இஹம், பரம் இரண்டிற்கும் ஸஹாயம் செய்யாதவையாகவே இருந்தது.

இப்படியிருந்தாலும், இப்படிச் சொன்னவர்களுக்குரிய மரியாதையைக் குறைத்துச் சொல்லப்படாது. அவர்களுடைய நல்ல நோக்கத்தில்கூட நாம் ஸந்தேஹப்பட வேண்டியதில்லை. அவர்களில் சில பேர் தம்மளவில் ஒரு உயர்ந்த அநுபவம் பெற்றவர்களாகவும் இருந்திருப்பார்கள். ஆனாலும் மற்றவர்களுக்கு இவற்றைச் சொன்னதில், அவர்கள் (மற்றவர்கள்) இஹ-பர க்ஷேமங்கள் ஸகலத்துக்கும் ராஜ பாட்டையாக இருந்த வேத மார்க்கத்தை விட்டுவிட்டு சந்தில், பொந்தில் காட்டு வழியில் போகும்படியாகவே பண்ணிவிட்டார்கள். அக்காலத்தில் ஜனங்கள் அஞ்ஞானமாகிய அடர்ந்த காட்டுக்குள் விழுந்து கிடந்தார்கள்- “அஜ்ஞாநாந்தர்–கஹன–பதிதான்” –என்று சொல்லியிருக்கிறது.* “கஹனம்” என்றால் அடர்ந்த காடு.

இப்படி ஜனங்களை வேத தர்மத்தைத் விட்டுப் போகும்படியாகப் பண்ணும் பலர் அப்போது தோன்ற ஆரம்பித்தார்கள்.

அவர்கள் யாரென்றால், பல மதங்களை, ஸித்தாந்தங்களை ஸ்தாபித்தவர்கள்; அல்லது ஏற்கெனவே எங்கேயோ துளி முளைவிட்டு மண் மூடிப் போயிருந்த அபிப்ராயங்களை இப்போது நன்றாக உரம்போட்டுப் பெரிய ஸித்தாந்தமாகத் தளிர்த்து வளரப் பண்ணியவர்கள். யாராயிருந்தாலும், லோக க்ஷேமார்த்தமாக ஈச்வர ப்ரேரணையின் மேல் ரிஷிகளால் ஏற்படுத்தப்பட்ட ஸநாதன தர்மமான வேத மதத்தின் தாத்பர்யங்களுக்கு விரோதமாக ஸித்தாந்தம் பண்ணியவர்கள்.

மதங்களின் மூல புருஷர்களாகவும் ஸித்தாந்த ப்ரவர்த்தகர்களாகவும் வந்த இவர்களில் இரண்டு வகை உண்டு. ஒருவகை, வேதத்தை அடியோடு ஆக்ஷேபிக்கவில்லை. தங்கள் கொள்கை வேதத்தை மறுத்துச் செய்யப்பட்டதென்று சொல்லவில்லை. ஆனால் வாஸ்தவத்தில் அவர்களுடைய கொள்கை, வேதத்தில் ப்ரவ்ருத்தி-நிவ்ருத்தி என்று பிரித்து, ஒன்றுக்கப்புறம் மற்றது என்று இணைத்துக் கொடுப்பது போலில்லாமல், ஏதாவது ஒன்றை மட்டும், அல்லது ஒன்றில் சில அம்சங்களை மட்டும் சொல்லி, அதுவே எல்லாம் என்று முடிப்பதாக இருந்தது. இரண்டாவது வகையினர் வேதத்தை அடியோடு, வெளிப்படையாக, ஆக்ஷேபித்துப் புது மதமாகவே பண்ணியவர்கள். பௌத்தம், ஜைனம், சார்வாகம் ஆகிய மதங்கள் இப்படிப்பட்டவையே. பௌத்தம், ஜைனம் என்று அந்த மதஸ்தாபகர்களான புத்தரையும் ஜினரையும் வைத்துப் பெயர் சொன்னதுபோலச் சார்வாகத்துக்கும் (அதன் ஸ்தாபகரை வைத்துப் பெயர்) சொல்வதானால் ‘பார்ஹஸ்பதம்’ என்று சொல்லவேண்டும். ப்ருஹஸ்பதி ஸ்தாபித்த மதமாகையால் (அது) பார்ஹஸ்பதம்.

* இவ்வுரையில் பிற்பாடு இச்சுலோகம் முழுவதும் விளக்கப்படும்.

_______________________________________________________________________________
Founders of the new religions

Many people appeared in the world to provoke this (evil thoughts) and induce people to remain in wrong ways.  They were not the type who looked like the cruel asuras.  They appeared to be as though living with the welfare of the people as foremost in their minds, speaking only truth, trying to save their souls and lead the people to believe so.  Some of them also appeared to be well educated, intelligent, capable of putting forth their ideas strongly and had good conduct in their personal lives. Their objectives might have been good also.  It is not that there were no good things in what they said.  However, when looked in totality, whatever each of these people said was against the Pravruthi-Nivruthi dharma, thoroughly laid down by the Vedas meant for the upliftment of the soul. While apparently appearing to be good, when looked deeper inside, were not conducive to the welfare both in this world and after.

However, respect for the people who said this, should not be discounted.  We need not even doubt their good intentions.  Some of them might have experienced great things themselves.  But when advising others, it resulted in others resorting to bye-lanes and short cuts and going through wild forests, instead of the clearly laid down royal path of the Vedas for the welfare both in this world and after. In those days, people were wallowing in the dense forest of ignorance.  It is said as “Agnyaanaandhar-ghahana-padhi thaan*”.  Ghahana means, dense woods.

In this way, many persons appeared on the scene, who misled the people to move away from the Vedic dharma.  It is those people who established different faiths and philosophies; or those who revived the ideas which had started to grow a little earlier but became dormant, by tending and nourishing and bringing them up as big philosophies.  Whoever they may be, they were the ones who established doctrines which were in contrast to the Sanathana Dharma, established by Rishis, in the inspiration of God, for the welfare of the world.

These people, who came as the chief initiators of the different faiths or propounders of philosophies, were of two types.  One type, who did not completely oppose the Vedas.  They did not say that their philosophy was counter to that of Vedas.  But in reality, their principles were not as per the categorization of Pravruthi-Nivruthi, that one comes after the other, as given in the Vedas, but were taking either only one or some aspects from one (path), but concluding that everything is encompassed in that.  The second were those, who openly opposed the Vedas in totality and created new faiths. Buddhism, Jainism, Sarvaanga, etc., fall in this category.  If we were to call the religions by the names of the founders Buddha and Jaina, for Buddhism and Jainism, we have to call the Sarvanga as ‘Bharhaspatham’ after the name of its founder.  It is called Bhaarhaspatham because it was established by Brishaspathi.

*The full sloka is explained elsewhere in the text.

Audio

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems, sankara charitham