Sri Periyava Mahimai Newsletter – March 17 2009

By Sai Srinivasan on April 13, 2017 • ( 1 )

Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara – Three heartwarming incidents highlighting Periyava’s Karunyam and a dose from Deivathin Kural in this great newsletter from Sri Pradosha Mama Gruham.

Many Jaya Jaya Sankara to Smt. Savitha Narayan for the Tamizh typing and Shri.B. Narayanan Mama for the translation.

வாயினால் உன்னைப் பரவிடும் அடியேன் படுதுயர் களைவாய் பாசுபதா பரஞ்சுடரே)

ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் மகிமை (17-3-2009)

( நன்றி : கச்சிமூதூர் கருணாமூர்த்தி )

உலகினுக்கெல்லாம் நீதிபதி

ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவா பெரும் தவயோகியாய் சுகபிரம்மரிஷி அவர்களின் மேன்மையோடு திகழ்ந்தாலும் மிக எளிமையோடு நம்மிடையே தான் ஈஸ்வர அவதாரமென்ற உண்மையையும் மறைத்து அருள்மழை பொழிவது நாம் செய்த புண்ணியபலனே!

சாட்சாத் ஈஸ்வரராய் அவர் அளித்திட்ட அனுபவங்கள் ஏராளம். தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் பதினெட்டு கிராம வாத்திமர் குடும்பம். மிக நல்ல செல்வந்தர்கள். ஈஸ்வர ஆராதனைகள். ஈஸ்வர அவதாரமான ஸ்ரீ பெரியவாளிடம் மிக்க பக்தி கொண்டவர்கள்.

ஜாதகம் பார்த்து, பெண் பார்த்து, விமர்சையாக விவாஹம் நடந்தது. தம்பதிகளின் இல்வாழ்க்கையும் மகிழ்ச்சிகரமாகத் தான் இருந்தது. எந்த கிரகம் இடம் பெயர்ந்த பலனோ தெரியவில்லை. தம்பதிகளிடையே ஏற்பட்ட சாதாரண மனகசப்பு மெல்ல வளர்ந்து விவாகரத்துவரை போய்விட்டது.

விவகாரம் கோர்ட்டுக்குச் சென்றது. விசாரணைகள், ஆலோசனைகள் என்று தொடர்ந்தது. எதிலும் பயனில்லை.

அடுத்த நாள் விவாகரத்துப் பற்றிய தீர்ப்பு என்று முடிவானபோது இரு குடும்பங்களுக்கும் எவ்வித தீராத வினைகளுக்கும் சாட்சாத் சர்வேஸ்வரரின் சன்னிதியில் தீர்ப்பு நல்லதாகவே கிடைக்கும் என்ற எண்ணம் எழுந்தது.

பெண் வீட்டாரும், பையன் வீட்டாரும் ஒருவருக்கொருவர் சொல்லிக் கொள்ளவோ, தெரியப்படுத்தவோ சூழ்நிலை இல்லாத நிலையில் தனிதனியாக ஸ்ரீமகாபெரியவாளை தரிசிக்க அவர்களின் நல் விதி வகை செய்ததோ, என்னவோ!

முதலில் பெண்ணும், பெண்ணின் பெற்றோர்களும் ஸ்ரீ பரமேஸ்வரரான பெரியவளைத் தரிசித்து நின்றனர். தங்கள் ஆதங்கத்தை அவர்கள் வெளிப்படுத்தாமலேயே ஸ்ரீபெரியவாளுக்கு தெரிந்திருக்க வேண்டும்.

அவர்களுக்கு ஆறுதல் அளிப்பது போல் ஸ்ரீபெரியவா “காமாட்சி தரிசனம் பண்ணிட்டு வாங்கோ” என்று திருக்கட்டளையிட்டு அனுப்பி வைத்தார்.

சிறிது நேரம் சென்றது. இப்போது பையனின் பெற்றோர்களும் வந்து நின்றனர். பையனின் தகப்பனாருக்குத் தொண்டையை அடைத்துக் கொண்டதுபோல வார்த்தைகள் தடுமாறின..

“நாளைக்கு ஜ்ட்ஜ்மெண்ட்” என்று தழுதழுக்கக் கூறி நின்றார்.

இவர்களுக்கும் ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரர் “காமாட்சி தரிசனம் பண்ணிட்டு வாங்கோ” என்ற உத்தரவே அளித்து அனுப்பி வைத்தார்.

இங்கே காமாட்சியம்மன் கோயிலில் ஏராளமான கூட்டம். இரு குடும்பத்தினருக்கும் உள்ளத்தளவில் அந்த மனோநிலையில் பூர்வமான பக்தி ஒன்றுமில்லை. ‘ஸ்ரீபெரியவா சொல்லிட்டா, அதனால் வந்தோம்’ என்பதாக ஒரு அசிரத்தையான மனப்போக்கு!

ஸ்ரீ காமாட்சி சன்னிதிக்கு முன் அக்கூட்டத்தில் யார் இருக்கிறார்கள் என்று தெரியாமல் இவ்விரு குடும்பமும் வந்து நின்றபின்பும் ஒருவருக்கொருவர் தெரிந்துக் கொள்ளவில்லை.

அர்ச்சகர் அர்ச்சனைச் செய்துவிட்டுப் பிரசாதத் தட்டைக் கொண்டு வந்தார்.

வந்தவர் “சேர்ந்து வாங்கிக்கோங்கோ” என்றார்.

இரு குடும்பத்துக்கும் புரியவில்லை. அர்ச்சகர் சேர்ந்து வாங்கிக் கொள்ளும்படி சொன்னபோது “என்ன சேர்ந்தா……..நான் தனியாத்தானே வந்தேன்” என்று சொல்லியபடி தலை நிமிர்ந்தபோது பக்கத்தில் அந்த குடும்பம்.

“சேர்ந்து வாங்கிக்கோங்கோ” மறுபடியும் அர்ச்சகர் சொன்னபோது, அது எதிரே ஸ்ரீ காமாட்சி ரூபத்தில் சாட்சாத் ஸ்ரீ பெரியவாளே அருள்கட்டளையிடுவது போல இரு குடும்பங்களுக்கும் தெளிவு பிறந்து விட்டது.

கோயிலிருந்து வெளியே வந்தபோது இரண்டு குடும்பத்துப் பெரியவர்களும் நேருக்கு நேர் பார்த்து பேசிக் கொண்டு ஒரு புது உறவு பிறந்திருந்தது.

ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் ஜட்ஜ்மெண்ட் அன்றே கிடைத்துவிட்டதில் அடுத்தநாள் கோர்ட் ஜட்ஜ்மெண்ட் பற்றி அவர்கள் கவலைப்படவில்லை.

நடந்ததெல்லாவற்றுக்கும் நல்ல தீர்ப்பு கிடைத்த மகிழ்ச்சியோடு காமாட்சி அம்மன் கோயிலிலிருந்து ஸ்ரீபெரியவா சன்னதிக்கு சேர்ந்தே வந்து நின்றனர்.

“என்ன ஜட்ஜ்மெண்ட் வந்துடுத்து போலிருக்கே” ஒன்றும் அறியாதவர்போல, சகல காரியங்களையும் நடத்தி வைக்கும் ஸ்ரீ நடராஜப் பெருமாள் கேட்டார்.

குடும்பம் இரண்டும் ஒன்று சேர்ந்த தம்பதிகளும் ஸ்ரீபெரியவா திருவடிகளில் விழுந்து எழுந்தனர்.

கருணா மூர்த்தியாய் ஸ்ரீபெரியவா புன்னகைத்து ஆசி வழங்கினார். இனி அந்த தம்பதியினரை எந்த சக்தியும் பிரிக்க முடியுமா என்ன!

அருள்கரம்

ஒரு வைணவப் பெண், மைலாப்பூரிலிருந்து ஸ்ரீ மடத்திற்கு ஒரு உருக்கமான கடிதத்தை எழுதியிருந்தாள்.

“என்னை என் மாமியார் மிகவும் கொடுமைப்படுதுகிறார். எவ்வளவு சுத்தமாக வேலை செஞ்சாலும் குற்றம் கண்டுபிடிக்கிறார். எப்போதும் என் பிறந்த வீட்டைப்பற்றி வசைமாரி பொழிகிறாள். ஒரு நிமிஷம் கூட நிம்மதியாக இருக்க முடியவில்லை. நான் எதிர்த்துப் பேசுவது இல்லை. மிகவும் பொறுத்துக் கொண்டிருந்தாலும் சில நேரங்களில் மனம் தளர்ந்து போய்விடுகிறது.

“ஏதாவது விபரீதம் ஆகிவிடுமோ என்று கவலையாக உள்ளது. உங்களை எல்லோரும் நடமாடும் தெய்வம், பேசும் தெய்வம் என்று கூறுகிறார்கள். அது உண்மையானால் என் கஷ்டங்களைத் தீர்த்து வைக்க வேண்டும் என்று சேவித்துக் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.”

இப்படி கட்டாயம் வழிக் காட்டியே ஆக வேண்டுமென்ற உரிமையோடு அந்த பெண்மணிக்குத் தெய்வத்திடம் வேண்ட வேண்டுமென்று தோன்றியதே ஒரு பாக்யம்தானே!

இக்கடிதத்தை மடத்து சிப்பந்தி படித்துக் காட்டியதும் ஸ்ரீபெரியவா சற்றே மௌனமாயிருந்தார். உலகினுக்கே அருள் சுரங்கமாய் நிற்கும் தயாளருக்கு இப்பெண்மணியின் கோரிக்கைக்கு உடனே வழிகாட்ட காருண்யம் பெருகலாயிற்று.

“அவனை கூப்பிடு” என்று மடத்து சிஷ்யர் ஒருவரை கூப்பிடச்சொன்னார் ஸ்ரீபெரியவா.

“இந்த லெட்டர்லே இருக்கிற விலாசத்தை வாங்கிக்கோ மைலாப்பூர் மடத்துக்கு போ. மடத்து மனுஷாள் வீட்டுப் பெண்மணி யாரேனும் இருந்தா அந்த ஸ்திரியை இந்த லெட்டர் எழுதியிருக்கிற பெண்கிட்டே போகச் சொல்லு. சீதை, தமயந்தி, திரௌபதி இவாளோட கதையைச் சொல்லச் சொல்லு அவாளும் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டிருக்கா …….பொறுமையாய் இருந்தா பின்னாடி பகவான் கிருபையாலே சௌக்யம் அடைஞ்சான்னு ஆறுதல் சொல்லிட்டு வரச் சொல்லு”.

என்று ஸ்ரீபெரியவாளெனும் அன்புத் தெய்வம் எங்கிருந்தோ ஒரு ஏழைப்பெண்மணி எழுதிய கஷ்டத்திற்கு தன் அருட்கரம் நீட்டி அருள் விழைந்தார்.

மடத்து சிப்பந்தியும் மைலாப்பூர் சென்று ஸ்ரீபெரியவா சொல்படியே செய்துவிட்டு திரும்பினார். ஸ்ரீபெரியவாளிடம் முறையிட்டபோதே அந்த கஷ்டத்திற்கான நிவர்த்தி உதயமாகிவிடுமல்லவா மேலும் ஸ்ரீபெரியவாளே தன் தூதராக மடத்துப் பெண்மணிகளை அனுப்பி பாதிக்கப்பட்ட பெண்மணிக்கு ஆறுதல் கூறியபோதே கஷ்டங்கள் அங்கிருந்து பறந்திருக்க வேண்டுமல்லவா.

சிலநாட்கள் சென்றன. அதே பெண்மணியிடமிருந்து திரும்பவும் கடிதம் “சௌக்கியமாக இருக்கிறேன். மாமியார் குணம் அதிசயமாக மாறிவிட்டது. அதட்டல், மிரட்டல் எல்லாம் மறைந்தே போய்விட்டது. எல்லாம் ஸ்ரீபெரியவாளின் அருள் என்று நம்புகிறேன். நிஜமாகவே ஸ்ரீபெரியவா தெய்வம்தான்”.

இப்படி ஸ்ரீபெரியவா தெய்வம்தான் என்ற ஒப்புதல் ஏந்திவந்த கடிதத்தை படித்தபோது ஸ்ரீபெரியவா சிரித்துக் கொண்டார்.

“ரொம்ப புண்ணியம் பண்ணியிருக்கேன். நல்ல வேளையா அந்த பெண்ணோட மாமியார் நல்லபடியா மாறிட்டா…. இல்லைன்னா அந்த பொண்ணு என்னை பூச்சாண்டின்னு சொல்லியிருக்கும்.”

இப்படி தனக்கே உரித்தான நகைச்சுவையோடு அந்தத் தெய்வம் ஒரு பேருண்மையை மறைப்பதுப்போல பேச்சை மாற்றி மாயை செய்தது.

அன்பு தெய்வம்

ஒரு கிராமத்தில் முகாம். ஏழை விவசாயி ஒருவர் தயங்கியபடி தன் சொந்த சாகுபடியில் விளைந்த வரகு அரிசியைக் கொண்டுவந்து சமர்ப்பித்தார்.

“சாமி சாப்பிடணும்” என்ற அந்த ஏழை சொன்னபோதும் அதை ஸ்ரீபெரியவா ஏற்றுக் கொள்வாரோ என்ற சந்தேகம்.

எளியோரின் அன்புக்கு எப்போதும் கட்டுப்படும் காருண்ய மூர்த்தி அதை வடிக்கச் சொன்னார். அத்துடன் புளிக்காய்ச்சல் சேர்த்து வரகு அரிசி புளியஞ்சாதம் செய்யச் சொன்னார்.

அன்று ஸ்ரீசந்திர மௌளீஸ்வரருக்கு அந்த வரகு புளியஞ்சாதம் நைவேத்யமானது. தனக்கும் பொரி வேண்டாமென்று அன்றைய தினம் ‘சாமி சாப்பிடணும்’ என்ற அன்பு பக்தரின் கோரிக்கையை அதையே உணவாக்கி ஸ்ரீபெரியவாளெனும் அன்புத்தெய்வம் நிறைவேற்றியருளியது.

இப்பேற்பட்ட அன்புத்தெய்வமிருக்க, நாம் கொள்ளும் பக்திக்கு அக்கருணை எல்லா நலன்களையும் வழங்கி காத்தருளுமல்லவா!

-கருணை தொடர்ந்து பெருகும்.

ஒரு துளி தெய்வாமிருதம்

இப்போதுபோல, நாற்பது ஐம்பது வருடங்களுக்குமுன் எல்லோருக்கும் நோயும், நொடியும் அவ்வளவாக இல்லாதிருந்தது. காரணம் இப்போது அநேகருக்கு மனதில் நெறியில்லாமல் இருப்பதும் அநேக துராசாரங்கள் வந்திருப்பதும்தான்.

சாஸ்திர பிரகாரம் நெறியோடு, ஆசாரத்தோடு இருப்பதுதான் சௌக்கியமாக, ஆரோக்யமாக இருக்கவும் உதவுவது. இப்போது எச்சில் தீண்டல் பார்க்காததாலேயே அனேக வியாதிகள் தொற்று நோய்களாய் பரவுகின்றன. அநாசாரத்தை ஃபாஷன் என்ற பெயரில் எடுத்துக் கொள்கிறோம்.

அதேபோல், எண்ணங்களும் பிறரை பாதிக்கின்றன. மூளை எண்ணங்களும் எலெக்ட்ரிக் கரண்ட் பொல பிறரை பாதிக்கின்றன என்று விஞ்ஞானிகள் கூட சொல்கிறார்கள். அதனால் நாம் சரீரத்தையும், புத்தியையும் சுத்தமாக வைத்துக் கொள்வதால் அதனால் பிறருக்கும் உபகாரமாயிருபோம்.

பல தினுசான பரோபகாரங்களை செய்யச் செய்ய நம் மனசு தானே சுத்தி அடையும்.

(பாடுவார் பசி தீர்ப்பாய்! பரவுவார் பிணி களைவாய் !) – சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் தேவாரம்.

————————————————————————————————————————————–

(VAyinAl unnaipparavidum adiyEn paduthuyar kalaivAy PAsupathA ParanjudarE)

THE GREATNESS OF SRI SRI SRI MAHAPERIAVA. (17—03—2009)

(Thanks to KachchimoodhUr KarunAmoorthy)

THE HIGHEST JUDGE OF THE WHOLE WORLD.

It is the fruit of our ‘PunyA’ (Good KarmA) that Sri Sri Mahaperiava, the Yogi who shone with the distinction of Suka Brahma Rishi, was always simple and showered His blessings on all of us, hiding the fact that He was the Incarnation of Eswaran.

There are plenty of experiences that He, as Eswaran, bestowed us with. There was a family called ‘Pathinettu GrAma VAththimAr’ (a subsect ) in Thanjavur district. They were affluent people, very devoted to Eswaran, as well as Sri Periava who was none other than Eswaran.

Marriage was celebrated elaborately, after matching of horoscopes and meeting with the girl’s family etc. The couple had a happy life too. All of a sudden, a small bitterness between them grew steadily and reached the stage of divorce.

The issue went to the court. The case continued there with a lot of arguments and suggestions, but in vain.

On the day before the judgment was to be delivered, both the families felt that a good decision would be available for any unsolvable problems in the ‘SannidhAnam’ of SAksAt Eswaran.

May be, their good fortune made them decide to go and have Sri PeriavA’s Darsan separately, as there was no communication between the two families.

The bride and her parents were the first to go and stand in front of Sri PeriavA, for His Darsan. Sri PeriavA must have realized their grief without them telling Him.

As if to console them, Sri PeriavA told them to go and have Darsan of Sri KAmAkshi AmbAl first and come back, and sent them off.

After some time, the groom’s parents came and stood there. The boy’s father, was stuttering in a choked voice, “Tomorrow is the judgment”.

Sri SarvEswaran gave them also the same order to first go and have KAmAkshi Darsan and sent them off.

The temple of Sri KAmAkshi Amman was extremely crowded. Because of the grief—stricken state of mind, both families were not in a position to pray from their heart. They had that careless attitude, “Because of PeriavA’s order, we came here”.

They did not see each other, while standing in the milling crowd in front of KamAkshi Sannidhi.

The ‘Archakar’ (temple priest), performed the ‘ArchanA’ and brought the plate containing the ‘PrasAdham’ and said, “come and receive this TOGETHER !”.

The two families did not understand. When the priest asked them to come and receive it TOGETHER, one family thought, “Why TOGETHER? We only came here!” and looked up and back. The other family was standing beside them.

When the priest told them again, “come and receive this TOGETHER”, the two families realized that SAksAt Sri Periava only was telling them in Sri KAmAkshi’s swaroopam.

When the two families came out of the temple, a new relationship blossomed between them when the elders of both the families started talking with each other.

As they received the judgment from Sri Sri Sri MahaPeriava that day itself, they did not bother about the next day’s judgment. They came to Sri PeriavA’s Sannidhi straight from KAmAkshi temple together, with a happy state of mind that everything ended well.

“It looks that the judgment has come, is it?”—asked Sri NatarajaPerumAl, who makes everything and anything happen (in this world), as if He was not aware of anything!

Both the families and the couple prostrated before Sri Periava.

Sri PeriavA, the epitome of compassion that He was, smiled and blessed them. Can any power in the world separate them again?

THE HAND OF COMPASSION.

A Vaishnavite lady wrote an emotional letter to SriMatam.

“My mother-in-law is torturing me very much. However much clean my work be, she always finds fault with it. She always talks ill of my parents. There is not a single moment of peace for me. I do not argue with them at all. Even though I am bearing with all this, my mind gets depressed sometimes.

I am worried that some terrible thing might happen anytime. Every one talks of you as the ‘Walking God’ and ‘Speaking God’. If that is true, I pray and request you to find a solution to my problems.”

That it dawned on her to pray to that God rightfully, that He should show her a way to solve her problems, is in itself a big boon, is it not?

When the attendant read out this letter to Him, Sri PeriavA was silent for sometime. Compassion started to flow from the ‘KArunya Moorthy’ who was a treasure house of compassion, to solve this lady’s problems.

He mentioned the name of a Sri Matam disciple and asked him to be called there.

“Take the address found in this letter and go to Mylapore Matam. Ask a lady from the family in the Matam to go to this address and meet the lady who has written this letter. Ask her to narrate the stories of Sita, Dhamayanthi and Droupathi to her. Let her console the lady by telling her that they have also gone through a lot of difficulties in their lives, but because they were very patient, their difficulties disappeared and happiness engulfed them.”

Thus, Sri PeriavA, the epitome of ‘KArunyam’ extended His hand of compassion towards a poor lady from somewhere to solve her problem.

The SriMatam attendant went to Mylapore as directed by Sri PeriavA, did what was told to him and returned. The moment the problem was submitted to Sri PeriavA, the solution would have emerged; moreover, when He sent the ladies of the (Mylapore) Matam family as His messengers to the lady and consoled her, all her difficulties would have flown away.

A few days passed by. A letter came from the same lady. “I am happy; surprisingly my mother-in-law’s behaviour has totally changed for the better . Scolding and threatening have totally disappeared; I believe it is all PeriavA’s blessing only; PeriavA is TRULY A GOD.”

Sri PeriavA laughed when He read the letter approving that PeriavA is truly a God !

“I have done a lot of good KarmA (Punyam); it is good that the lady’s mother-in-law changed for the better. Otherwise the lady would have said that I am a bogyman.”

Thus, the ‘Pratyaksha Deyvam’ with His natural sense of humour, was hiding a great Truth and played a game of illusion.

GOD THAT IS LOVE.

The camp was in a village. A poor farmer brought ‘Varakarisi’(millet) grown in his farm and offered the same with some hesitation.

When he said ‘Sami should accept and eat this’, there was doubt if Sri PeriavA would accept it. The Epitome of Compassion who is always moved by the love shown by simple folks, asked somebody to cook that rice. He asked them to add tamarind paste (புளிக்காய்ச்சல்) and make tamarind rice.

That tamarind rice was the ‘NivEdhyam’ for Sri Chandramouleeswarar on that day. Sri PeriavA also consumed the tamarind rice instead of ‘Pori’ (puffed rice), just to please the poor farmer.

Such a ‘KArunya Moorthy’ who is in the midst of all of us will certainly shower His blessings on us when we submit ourselves at His lotus feet.

COMPASSION WILL CONTINUE TO FLOW………

A DROP OF THE DIVINE NECTAR.

Forty or fifty years ago,, there was not so much of diseases and illness as it is prevalent at present. The reason is that many people have no discipline in their minds and a lot of bad customs have come to stay. Living in a disciplined manner following good customs and practices will help us to lead a healthy and happy life. A lot of infectious deceases is spreading today because we do not observe cleanliness in our daily habits. Instead we take certain unclean habits as fashion and practice them.

Similarly, thoughts also affect others. Even scientists say that our thoughts affect others like an electric current. Therefore if we keep our body and mind clean, others will also benefit from it.

If we keep doing various kinds of services to others, our minds will automatically get purified.

(PAduvAr pasi theerppAi ParvuvAr pini kalaivAy)

DhEvAram by Sundaramurthy Swamigal.