Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara,

How did Vedic symbols exist in all religions across the world?  How did they get distorted over a period of time and change in geography? Are Purana’s real or just explains Philosophy? Sri Periyava explains all beautifully in this chapter.

Many Jaya Jaya Sankara to Shri Sridhar Thiagarajan, our sathsang seva volunteer for the translation. Ram Ram

Click HERE for Part 1 of this chapter.

உலகம் பரவிய மதம் (பகுதி 2)

சரித்திர காலம் என்று சொல்லப்படுகிற ஒரு இரண்டாயிர மூவாயிர வருஷத்துக்கு உட்பட்ட சான்றுகள் மற்ற தேசங்களில் கிடைப்பதைப் பார்த்து, இந்தியர்கள் அங்கெல்லாம் சென்று அங்குள்ள பழைய நாகரிகத்தை அகற்றிவிட்டு அல்லது அதற்குள்ளேயே ஊறிப் போகிற மாதிரி, ஹிந்து நாகரிகத்தைப் புகுத்தியிருக்கிறார்கள் என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் சொல்கிறார்கள். ஆனால் நாலாயிரம் வருஷம், அதற்கும் முற்பட்ட காலங்களில்கூட வைதிக சின்னங்கள் பல தேசங்களில் இருக்கின்றன. அதாவது அந்த தேசங்களில் நாகரிக வாழ்வு (Civilization) தோன்றின போதே இந்த வைதிக அம்சங்கள் அங்கே இருந்திருக்கின்றன. இதற்குப் பிற்பாடுதான் அந்தத் தேசத்துப் பழங்குடிகளுக்கென்று ஒரு மதமே தோன்றுகிறது. கிரீஸில் இப்படி ஒரு பூர்வீக மதம், பல தெய்வங்களுக்குப் பிறகு பெரிய பெரிய கோயில் கட்டி வழிபடுகிற மதம் உண்டாயிற்று. அதிலும் வைதிக சம்பந்தமான அம்சங்கள் இருக்கின்றன. கிறிஸ்துவுக்கு முற்பட்ட காலத்தில் அவர் வாழ்ந்த பகுதிகளில் இருந்த ஸெமிடிக், ஹீப்ரு மதங்களிலும் வேத மதத்தில் இருக்கிற அம்சங்கள்—ஒரு மாதிரி வர்ணாசிரமப்பிரிவினை உள்பட—இருந்திருக்கின்றன. மெக்ஸிகோ போன்ற தேசங்களின் பழங்குடிகளுக்கு (aborgines) ஒவ்வொரு மதம் உண்டு—அவர்களும் வேதத்தில் சொல்லியிருக்கிற மாதிரி இயற்கையின் ஒவ்வோர் அம்சத்திலும் தெய்வத்தன்மையைப் பார்த்து அவற்றை ஒவ்வொரு தேவதையாக வழிபட்டிருக்கிறார்கள். இந்த மதங்களில் எல்லாம் ஏகப் பட்ட சடங்கு (ritual) களும் உண்டு.

இப்போது நாகரிகத்தின் உச்ச ஸ்தானத்தில் இருந்த கிரீஸின் (ஹெல்லெனிக்) மதம் உள்பட இவை எதுவுமே இல்லை. இங்கெல்லாம் அநேகமாக கிறிஸ்துவ மதமே இருந்திருக்கிறது. ஜப்பான் வரை மத்திய ஆசிய, கிழக்காசிய நாடுகளில் பௌத்தம் பரவியிருக்கிறது. சில இடங்களில் இஸ்லாம் இருக்கிறது. தென் ஆப்பிரிக்க வனாந்தரம் மாதிரியான பகுதிகளில் மட்டும், அந்தந்த தேசத்து ஆதி (original) மதம் என்று ஆராய்ச்சிக்காரர்கள் சொல்கிற மதங்கள் காட்டுக்குடிகளிடையில் (tribal) மட்டும் இருக்கிறது. இப்படிப்பட்ட மிகப் பூர்வீக மதங்களிலேயே வைதிக அம்சங்கள் நிறைய இருக்கின்றன. இதற்கு ஒரு உதாரணம் சொல்கிறேன்.

அதற்கு முன்னால் ஒரு விஷயம். தத்துவங்களை விளக்குகிற போது கதாரூபம் (கதை உருவம்) கொடுப்பதுண்டு—அப்போதுதான் அவை சுலபமாகப் பாமர ஜனங்களுக்குப் புரியும். தத்வம் அப்படியே பொது ஜனங்களிடம் ஏறாது. ஒன்று, கதாரூபம் தர வேண்டும். அல்லது, ஒரு சடங்காக அதை ஆக்கிக் காரியத்தில் செய்யும்படியாகப் பண்ண வேண்டும். இம்மாதிரி சமய கர்மானுஷ்டானங்களைச் செய்யும் போதே அவற்றின் உள்ளே ‘ஸிம்பாலிக்’காக இருக்கிற தத்வங்கள் புரியும். ‘சடங்குகள் எல்லாமே ரூபகம் (ஸிம்பல்) தான்; உள்பொருளைப் புரிந்து கொண்டாலே போதும். சடங்கே வேண்டாம்’ என்று சொல்லுகிறவர்களோடு நானும் சேர்ந்து கொண்டு இதைச் சொல்லவில்லை. தனிப்படச் சடங்கு என்று வைத்துக் கொண்டாலே அதற்குச் சக்தி உண்டுதான். இம்மாதிரியே, ‘புராணக் கதைகள் தத்வ விளக்கம் மட்டுமேதான்; அவற்றையே நிஜம் என்று நம்பக்கூடாது’ என்றும் நான் சொல்ல வரவில்லை. வாஸ்தவத்திலேயே, நடந்த உத்தமமான சரிதங்கள்தான் இவை. அதே சமயத்தில் தானாகவே தத்வங்களையும் நமக்குக் காட்டிக் கொடுக்கின்றன. அதேபோல் காரியமாகச் செய்கிறபோதே நமக்கு ஒரு பலனைத் தந்து, பிறகு எந்தப் பலனும் கோராத சித்த சக்தியைத் தந்து, சிரேயஸைத் தருகிற சடங்குகளுக்குள் தத்வார்த்தங்களும் இருக்கின்றன.

ஆனால் நாள்பட்ட வழக்கத்தில் இப்படிப்பட்ட கதைகள் அல்லது சடங்குகள் அவற்றின் உள்ளுறை பொருளாக (inner meaning) இருக்கப்பட்ட தத்வங்களிலிருந்து விலகி விடக் கூடும்; அல்லது அதை மறந்தே போகக் கூடும்.

வெளி தேசங்களில் எத்தனையோ ஆயிரம் வருஷங்கள் மூலமான வேத மதத்தோடு சம்பந்தமேயில்லாமல் புதிய மதங்கள் வளர்ந்தபோது இப்படித்தான் வைதிக தத்துவங்கள் உருமாறியிருக்கின்றன.

நான் சொல்ல வந்த உதாரணத்துக்கு வருகிறேன். ஹீப்ரு மதங்களில் ஆதம்-ஈவாள் கதை (Adam and Eve) என்று கேட்டிருப்பீர்கள். ‘அறிவு மரம்’ (Tree of Knowledge) என்று ஒன்று இருந்தது. அதன் பழத்தைப் புசிக்கக்கூடாது என்பது ஈஸ்வராக்ஞை. ஆதம் அப்படியே சாப்பிடாமல் இருந்தான். ஆனால் ஈவ் அதைச் சாப்பிட்டாள். அதன் பிறகு, ‘வாழ்வோ தாழ்வோ அவளுக்கு என்ன சம்பவிக்கிறதோ அதுவே தனக்கும் சம்பவிக்கக்கூடும்’ என்று ஆதமும் அந்தப் பழக்கத்தைச் சாப்பிட்டான் என்பது பைபிள் பழைய ஏற்பாட்டின் (Old Testament) முதல் கதை (Genesis).

நம் உபநிஷத் தத்வங்களில் ஒன்றுதான் இப்படி கதா ரூபமாயிருக்கிறது. அப்படி ஆகும்போது காலம், தேசம் இவற்றின் மாறுபட்டால் குளறுபடியும் உண்டாகியிருக்கிறது, மூல தத்வமே மறைந்து போகிறாற் போல.

_______________________________________________________________________

Religion that prevailed across the world (Part 2)

Based on historical documents available from the past 2000-3000 years, researchers say that Indians went to all these countries, destroyed their culture or infused Hindu culture into their native traditions.  However, even from prior to 4000 years there are Vedic symbols in many countries, that is, Vedic aspects prevailed in those places ever since civilization started there.  It is only after this, that there originated a separate religion for the aboriginals of these places.  In Greece, such an ancient religion existed and later another religion that built huge temples and worshipped their gods originated.  Even in these temples there are aspects related to Vedic traditions.  Before Christ, in the areas that he lived, prevailed Semitic and Hebrew religions and even they had aspects of the Vedic traditions – in a way even the Varnasrama divisions also prevailed.  In places like Mexico, there are religions for the aborigines – even they have recognized the divinity in every aspect of nature and prayed to each of them as gods.  All these also have a lot of rituals.

Today, none of these religions exist, including the Hellenic religion of Greece.  Mostly now Christianity prevails.  In Central and East Asia up to Japan Buddhism has spread.  In some places Islam prevails.  In the forests of South Africa and amongst the tribals, the original religion of the place still exists.  Even in such very ancient religions, Vedic aspects exist.  I will give an example for this.

Before that an information.  When philosophical concepts are explained it is a practice to give it the forma of a story – only then can the common man understand them easily.  Philosophy in its pure form will not be received by the common man.  Either, it should be given the form of a story or in the form of a ritual.  When such religious obligatory duties are performed, the “symbolically” embedded philosophy become evident and understandable.  “All rituals are symbolic, It is sufficient to understand the spirit of it, Rituals are not necessary” – I am not joining team with people who make such statements when I say this.  A ritual by itself has powers definitely.  Similarly, am not saying that “Puranic stories are just to serve the purpose of explaining the philosophy and have no validity otherwise and we should not believe them”.  These are great histories that happened in fact.  At the same time, they reveal the philosophy also to us.  Similarly in all the rituals which confer on us a result when we perform the act, later giving us the purity of mind and prosperity when we don’t aspire for any specific results, a philosophy is ingrained.

However, over a period of time such stories or rituals, can move further away from their inner meaning or can even be completely forgotten.

In other countries, this is how Vedic traditions have transformed when new religions came up which were in no way connected to the original Vedic religion.

I will come to the example that I wanted to share.  You might have heard of the story of Adam-Eve in Hebrew religion.  There is a “Tree of Knowledge”.  It was god’s command to not eat the fruit of the tree.  Adam remained without eating.  Eve however ate it.  The Genesis in Old Testament says that Adam later also partook of the fruit thinking that whatever good or bad befalls Eve should be the same for him as well.

One of our Upanishadic philosophies has transformed into this story.  In such cases, with change in time and geography, there is also some distortion and the main truth is also lost.

Categories: Deivathin Kural

Tags: Gems