பதவுரை:

அஞ்சு அக்கரத்தின்   – மஹாமந்த்ரமாகிய ஐந்து எழுத்து கொண்ட பஞ்சாக்ஷரத்தின்

விளக்கவுரை:

சிவபஞ்சாக்ஷரத்தின் உண்மைப் பொருளையும் அதன் அரிய நுட்பங்களையும் உபதேசித்து, அதனால், சதா சகஜநிஷ்டையில் நிலைத்து இருக்கும் விதத்தையும் ஒளவ்வைக்கு உணர்த்தினானாம் வித்தக கணபதி.  பஞ்சாக்ஷரம் – இதன் பெருமையை எவ்வளவு சொன்னாலும் போதாது.
 

‘சிவாய என மூச்சை உள்ளிழுத்து, நிறுத்தி நம என்று வெளிவிடு! அல்லது சிவாய என்று மூச்சை வாங்கி சிவ என்று வெளிவிடு.   இப்படி பலநாள் செய்யும் பயிற்சியால் இதயத்துடிப்பில் இன்ப நாதம்  உண்டாகும்.  ஆஹா! இந்த உண்மையை ஊன்றி உணர்வாயாக.  பலகால பயிற்சியில், தானே குண்டலினி இயல்பாக  எழும். அது ஆறு ஆதார கமலங்களைக்  கடந்து, சஹஸ்ராரத்தைச் சேரும். அப்போது, பிரபஞ்சம் முழுவதும் ஓம்கார நாதமாகக்   கேட்கும். எங்கும் ஒளிமயமாகும். அங்கே  பந்தம், பாசம் எல்லாம் வெந்து சாம்பலாகும்.  அந்த அடையாளமேதான் தூய   திருவெண்ணீறு.  மலம் எல்லாம் நிர்மலமான நிலை அது.  சொல்வது விளங்குகிறதா?  ஒளவையே! உன் அறிவில் இந்நிலையை நிலைப்படுத்திக்  கொள் ”  என்று  ஆனைமுகப்  பெருமான் கணபதி அறிவுறுத்திய அருமையே அருமை!

 

சிவநாமத்தை அனைவரும் சொல்லவேண்டும் என்று ஸ்ரீ மஹா பெரியவா கட்டளை இட்டு இருக்கிறார்: சிவபஞ்சாக்ஷரம் உபதேசம் பெறாதவர்கள் கிருஹத்தில் ஸ்ரீ மஹா பெரியவா  பிக்ஷை ஏற்கமாட்டார்கள்.  இதோ ஸ்ரீ மஹாபெரியவா சொல்லுவதைக் கொஞ்சம் கேட்போம்:

Deivathin Kural – Volume 3: 

அனைவருக்குமான நாமம்
 

அவ்வைப் பாட்டி செய்திருக்கிற நூல்களில் ‘நல்வழி’ என்பது ஒன்று. என்ன ஜாதி, என்ன மதம் என்றெல்லாம் கேட்காமல் மநுஷ்யராகப் பிறந்த எல்லாருக்குமான நீதிகளை அதில் சொல்லியிருக்கிறது. இப்படி நூலில், “சிவாய நம என்று சிந்தித்திருப்போர்க்(கு) அவாயம் (அபாயம்) ஒரு நாளுமில்லை” என்று வருகிறது. அதனால் சிவநாமம் ஸகல ஜனங்களுக்கும் ஏற்பட்டது என்று தெரிகிறது. ஜாதி ப்ரஷ்டம் பண்ணி வைக்கப்பட்ட சண்டாளன்கூட சிவநாமம் சொல்ல வேண்டுமென்றிருக்கிறது. ஸ்ரீருத்ரத்தில் பரமேஸ்வரனை நாய், நாய் தின்னுகிறவன் உள்பட எல்லாமாகச் சொல்லியிருப்பதாலேயே அவனுடைய நாமா எல்லோருக்கும் ஸொத்து என்று தெரிகிறது.

_______________________

 

பஞ்சாக்ஷரத்தின் பெருமையை விளக்கிக்கொண்டே போகலாம்.  அதற்கு முடிவில்லை.  சிகரத்தில் (சி) பதி  தத்துவம்,வகரத்தில் (வ) பதியின் அருள் குணம், யகரத்தில் (ய) பசு (ஆன்மா / உயிர் ) தத்துவம், நகரத்தில் (ந) மறைப்பு/ திரோதனம்,  மகரத்தில் (ம) மலம்.  இவையெல்லாம் பஞ்சாக்ஷரத்தில் வெளிப்படை.  பதியை அடையாதபடி ஆன்ம அறிவை மறைக்கிறது நகர, மகரமாகிய பாசம்.  இந்தத் தடைகள் வகரத்தால் அகலும். அதன் பின் பதியை அடைந்த பசு, பேரானந்தம் பெறும் .  ஐந்தெழுத்து, எல்லா மந்திரத்திலும் முதன்மையானது.  ஓம்காரத் துணை இன்றி உயிர்கின்ற பெருமை ஐந்தெழுத்திற்கே உண்டு. எழுத்து எழுத்தாய்ப் பிரித்து இதற்கு விளக்கம் கூறியுள்ளார்கள் பெரியோர்.  இதன் பொருள் உணர்ந்தவர்கள் மெய்ஞ்ஞானம் அடைந்தவர்கள்.  அரும் பொருள் உடையது இது.  அதனால் தான், கணபதியே, அதன் நுட்பத்தை ஒளவையார்க்கு விளக்கி அருள் செய்தாராம்.  சிவபெருமானே,மாணிக்கவாசகருக்கு இம்மந்திரத்தை உபதேசித்தார்.  அனைவராலும் ஓதத்தகுந்தது. உருவேற ஏற உள்ளத்தில் அதன் ஒளி தோன்றும். அருள்சக்தி துலங்கும்.  மெய்ஞ்ஞானம் விளங்கும்.

ஐந்து வயதில், உபநயனம் செய்விக்கப்பட்டார் திருஞானசம்பந்தர்.  அப்போது, வேதம் ஓதும் அந்தணர்கள் அவருக்கு வேதாப்யாசம் செய்வித்தார்கள்.  மூன்று வயதிலேயே, உமையம்மையால் சிவஞானப் பால் ஊட்டப்பட்ட ஞானசம்பந்தர், யாம் வேதங்கள் அனைத்தும் அறிந்தோம்!  அந்த வேதங்களுக்கு எல்லாம் பரம தாத்பர்யமாக இருப்பது ஐந்தெழுத்து மந்திரமே! என்று இந்த பஞ்சாக்ஷர பதிகத்தைப் பாடினார்.