Jaya Jaya Sankara Hara Hara Hara Sankara – Thanks to Smt. Padma for the Whatsapp Share. Ram Ram
Experiences with Maha Periyava: Why did the Archagar Faint?
When I had gone to Sri Kanchi Matham once, I heard about this incident from an archaka (priest). Sri Maha Periyava was camping in a village near Trichy, about 45 years ago. When He started for the usual Chandramouleeswara puja one day, He told the manager of the Matham, “In a short while, the Akhilandeswari temple archakas will come here. Provide them bhojana (food) and bring them to me around two o’ clock.” Then He told a shishya (disciple), “Arrange for the sthapati (sculptor) to carve a two-foot Vinayaka statue”.
As directed by Periyava, the manager received the archakas with honours when they came in the afternoon, fed them and then took them to the sage. Periyava inquired everyone about their welfare.
The head priest told him, “The archaka who goes daily in the morning to open the sanctum sanctorum of Sri Akhilandeswari for public darshan, faints and falls down as soon as he opens the door. He recovers only after ten minutes.
Since this happens daily, the other archakas are hesitant to attend the pooja. Sri Maha Periyava said at once, “Tomorrow I shall come to the temple myself. You can open the temple after my arrival”. He gave them prasadam and bade them farewell.
Sri Maha Periyava went to Sri Akhilandeswari temple at 5:30 hours the next morning. The archaka fainted as soon as he opened the door. He recovered after ten minutes and then got up and went about his work. Periyava sat in nishta (meditation) for sometime. Then he called the head priest and said, “From tomorrow, ask him to enter the sannidhi (shrine where the deity is installed) by opening the side door!” He also explained the priest the way to do it and asked for the archaka to enter the sanctum two minutes after opening the door.
When the sthapati came with the Vinayaka statue at four in the evening, Periyava asked him to build a stoopi (dome) and install the Vinakaya statue on the dome in such a way that the lines of sight of both Akhilandeswari and Vinayaka met each other on the same plane. Sri Vinakaya was installed in the temple opposite his mother, Sri Akhilandeswari according to Agama rules and poojas were performed to Him. The incident of the archaka fainting did not continue thereafter. The Vinayaka statue is still located directly opposite Ambal’s sannidhi in such a way that the mother’s first glance falls on her first son every morning.
Author: A. Thiyagarajan, Chennai-80 (in Tamil)
Source: Sakthi Vikatan issue dated Mar 03, 2007
Categories: Devotee Experiences
May be its better to remove this post. Just my opinion. Jaya Jaya Shankara. Hara Hara Shankara.
A careful reading clarifies two things.
1. In Deivathin Kural (Periyava’s narration) he does not talk about the priest fainting. Adi Sankara realised that the Ambal was in a ugram (furious) state, and also wanted to utilise the opportunity to show to the world the greatness (mahimai) of Lord Ganapathi and a BIG statue of Ganapathi was installed at the end of the temple, almost near the temple compound wall.
(அதனால் அம்பாளுக்கு நேர் எதிரே, கோவில் முடிந்து மதில் வந்துவிடுகிற அவ்வளவு தூரத்திலே, பெரிசாக ஒரு பிள்ளையாரை ப்ரதிஷ்டை பண்ணிவிட்டார்!)
2. The above incident talks about just 45 years before (during the time of Periyava), Priest fainting on opening the sanctum sanctorum, and a 2′ statue of Ganapathi in front of Ambal, which could probably be between 20′ inside the Ambal’s sannadhi itself (I have not seen the temple in such detail). (Probably Shri Ravi/his mother residing near the temple, could verify).
For the amount of atrocities committed in recent times, the deity shows anger in different ways at different times. More and more such things in some form will be needed to propitiate Gods, which is possible only with the help of such Mahans.
Just before scrolling down to see comments one by one, i saw Mr. Balaji comments. I am about to write that Sri Periyava is reincarnation of Sri Adi Shankara and Sri Paramewashwaran.
It is already there, Thanks Mr. Balaji.
With this we are able to read Devaithin Kural about this incident. Thanks to Mr. Subramanian Gopalakrishnan.
ஸ்ரீ பெரியவா சரணம் Sri Periyava Saranam
Periva padam sharanam! Just one point I want to add that even it’s a cooked story on Maha Periva, so what’s wrong in it? I don’t find difference between Adi Shankara and Maha Periva and Lord Shiva. I see them all same. The essence is to be taken rather than debating for establishing it as fake. However, request to all devotes not to indulge in such activities in future that which defame this guru parampara. Jaya Jaya Shankara Hara Hara Shankara!
Agreed. From whomsoever one hears anything, it is wisdom to understand the true import of it.
My mother lives near the temple and I have visited this temple several times. This story does not seem to be correct, as it was Sri. Adi Sankara who installed the Ganesa idol. However, Sri Mahaperiyava found a panca muka linga in Tiruvanai koil and that lingam is installed in the matham premises.
That is the pity. So many unauthentic, unverified posts like this keep doing the rounds over the net. Here the episode in Sri Shankara’s life is converted into Sri Mahaperiyava’s life by adding more spice also.
The worst thing is same “episode” is many times duplicated in different religious teachers lives by changing names and place etc.
The innocent disciples just get misdirected.
Real disciples should first stop believing the miracles which get reported by the hundreds.
Our faith strongly disapproves of miracles as Sri Mahaperiyava also said many times
Mr. Venkat – I strongly agree that we should try not to edit the stories. But, for a moment can we try to think what are we contesting here and more importantly the tone of our comemnts? The blog administrators are people just like each of us – who “facilitate” an platform to share articles and stories that aim to improve our bhakthi towards mahaperiyava and guru parampara in order to regulate our life towards Dharma. In that pursuit, I think he has just shared what someone else has shared – I believe so – with appropriate citations and references. I also want to understand, the article does not direct one to either believe in this story or followup any action in our daily life. For an argument – how could this be misdirecting as it does not direct you to do or react? Who is any individual to certify authenticity? Mahaperiyava has told always that “Truth alone must be spoken even at the risk of death” Even if the story were true, Mahaperiyava hasn’t done any miracles here.
To me, the essence of the article is simple. There’s a procedure followed in the temple by priests to open the main door of Moolasthanam and that the line of sight of Ambal and Prasanna ganapthy are in line.
எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்ப தறிவு.
Hi
Can anyone please translate the Tamil version of Subramanian Gopalakrishnan’s reply to English, so that the doubts get clear for everyone?
Thanks!!
Hara Hara Shankara Jaya Jaya Shankara!!!
Sorry. I think I am reasonably good in English and Tamil. But I am afraid, I can’t translate Periyaval’s lectures. He explains anything and everything in his own simple yet beautiful ways. Perhaps someone else from this group can do enough justice by translation.
Regards.
Does not seem to be authentic. It was Adhishankaracharya who installed the Vinayakar Vigraham in front of Akilandeswari.
Hara Hara Shankara, Jaya Jaya Shankara! May Mother AkhilaandeSwari and Lord Ganapathi Bless us all!
I understand it was Adi Sankara who did this, long ago…..
Is there another Vinayaka additionally installed?
Or is this another fake story?
Narasimhan
You are right. It was Adi Sakara who had installed this. Periavah Himself had given a talk about this. But this “Archagar fainting” keeps appearing every now and then.
Pl. read below. Sorry its in Tamil.
A friend of mine has sent the following Upanyasam of Kanchi Periva where HE extols the Glory of Vinkakar.
Here HE credits Adi Shankarar with the establishment of Vinayakr in front of Akilandeshwari!! Pl. read on. Thanks.
விநாயக சதுர்த்தி. அவர் பெருமைகளில் ஒரு துளியை மஹா பெரியவா விவரிப்பதை இங்கு காணலாம்.
புது வருஷம் பிறக்கும்போது பஞ்சாங்கம் படிப்பது வழக்கம். அப்போது முதலில் ஒரு ச்லோகம் சொல்லப்படுகிறது :
வாகீசாத்யாஸ் – ஸுமநஸஸ் – ஸர்வார்த்தாநாம் உபக்ரமே *
யம் நத்வா க்ருதக்ருத்யாஸ்யு : தம் நமாமி கஜாநநம் **
‘கஜானன’என்று முடித்ததால், ச்லோகம் பிள்ளையாரைப் பற்றியது என்று எல்லாருக்கும் புரிந்திருக்கும். அவரைப் பற்றி இங்கே என்ன சொல்லியிருக்கிறது?
“ப்ரம்மாதி தேவர்களும்கூட எந்தக் கார்யத்தின் ஆரம்பத்திலும் எவரை நமஸ்கரித்தே எடுத்த கார்யத்தை முடித்தவர்களாகிறார்களோ அந்த கஜானனரை-யானை
முகரை – நானும் நமஸ்காரம் பண்ணுகிறேன்”என்று சொல்லியிருக்கிறது. ‘
அல்ப சக்தர்களாக உள்ள மநுஷ்யர்கள்தான் என்றில்லை, நிரம்ப சக்தி படைத்த தேவர்களும்கூடப் பிள்ளையாரை வணங்குகிறார்கள்.
எப்போதாவது, முக்யமான ஸமயங்களில், பிள்ளையார் சதுர்த்தி மாதிரியான தினங்களில்தான் வணங்குகிறார்கள் என்றில்லை.
எப்போது பார்த்தாலும், எந்தக் காரியத்தை ஆரம்பித்தாலும் வணங்குகிறார்கள்’. என்று ச்லோகம் தெரிவிக்கிறது.
அது மட்டுமில்லை. வணங்கியதன் பயனைப் பூர்ணமாகப் பெற்றுவிடுகிறார்களென்றும் தெரிவித்துவிடுகிறது. அவர்கள் நமஸ்காரம் பண்ணினார்கள்,
இவர் அதை வெறுமனே வாங்கிக்கொண்டார். என்று முடிந்துபோகவில்லை. அவர்கள் எந்தக் கார்யத்தின் ஆரம்பத்தில் அவரை நமஸ்காரம்
பண்ணினார்களோ அந்தக் கார்யத்தைப் பலிதமாக்கி, நிறைவேற்றிக் கொடுத்துவிடுகிறார். அவர்களை எடுத்த கார்யத்தை வெற்றிகரமாக முடித்தவர்களாக,
அதாவது ச்லோகத்தில் சொல்லியிருக்கிறபடி ‘க்ருத க்ருத்யர்களாக , ஆக்கிவிடுகிறார்.
தேவர்கள்கூடப் பிள்ளையாரை நமஸ்கரிக்கிறார்கள் என்பதற்கு ச்லோகத்தில் “வாகீசாத்யா: ஸுமநஸ:”என்று சொல்லியிருக்கிறது. “வாகீசன் முதலான
தேவர்கள்”என்று அர்த்தம்.
’ஸுமநஸ்’என்றால் தேவர்.
ஸுமநஸ்’என்றால் நேர் அர்த்தம் ‘நல்ல மனம்’. நல்ல மன விசேஷம்தான் தேவ சக்தி. துஷ்ட மனஸ்தான் அஸுர சக்தி. புஷ்பத்துக்கும் ஸுமநஸ் என்று
பேர் உண்டு. ஒரு செடி அல்லது கொடியின் நல்ல மனம் மாதிரி இருப்பது அதன் புஷ்பம். நல்ல மனஸுக்கு அடையாளம் என்ன அதில் அன்பு
ஊறிக்கொண்டிருப்பதுதான். இம்மாதிரி ஒரு செடியிலோ கொடியிலோ மாதுர்யத்தின் ஸாரமான தேன் ஊறிக்கொண்டிருப்பது அதன் புஷ்பத்தில்தானே?அதன்
பழத்தை விடவும் தித்திப்பு தேன்தான். கசப்பாகக் கசக்கும் காய், பழம் கொண்ட தாவரவகைகள் எத்தனையோ உண்டு. ஆனால் அவற்றிலும் புஷ்பத்திலே
ஊறுகிற தேன் கசப்பாக இருப்பதாக எங்குமே கிடையாது. ஒரு செடி அல்லது கொடியில் பார்க்கவும் ரொம்ப அழகானது, ஸ்பர்சத்துக்கும் ரொம்ப மென்மையானது,
வாஸனையும் அதிகம் கொண்டது, எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக அதனுடைய பரம மாதுர்ய ஸாரத்தைத் தருவது அதன் புஷ்பந்தான். இப்படிச்சொன்னதால்
ஐம்புலன்களில் கண், சர்மம், மூக்கு, நாக்கு ஆகிய நான்குக்கும் ஒரு புஷ்பம் இன்பம் ஊட்டுவதாகத் தெரிகிறது. கண்ணுக்கு ரொம்பவும் அழகான ரூபம் பூவுக்கு
இருக்கிறது. சர்மத்துக்கு ஸுகமாக அதன் மார்தவம் (ம்ருதுத்தன்மை) . மூக்குக்கு நல்ல ஸுகந்தம். நாக்குக்கு ருசியான தேன். பாக்கி இருப்பது காது.
அந்தக் காதுக்கு இன்பமான வண்டுகளின் ரீங்காரத்தையும் ஒரு புஷ்பம் தன் தேனைக்கொண்டு வரவழைத்துவிடுகிறது ஸுமநஸ் என்றால் அழகானது என்று அர்த்தம்.
இப்படி நல்ல மனம், அழகு, தேவர்கள், புஷ்பம் ஆகிய நாலுக்கும் ‘ஸுமனஸ்’என்று பெயரிருப்பதை வைத்துச் சிலேடை செய்து பல ச்லோகங்கள் உண்டு
(ஸ்ரீ அனந்த ராம) தீக்ஷிதர் பிராபல்யப் படுத்திவரும் மஹிஷாஸுர மர்த்தினி ஸ்தோத்தரத்தில்கூட இப்படி ‘ஸுமநஸ்-ஸுமநஸ்’என்று மூன்று நாலுதரம்
அடுக்கிக்கொண்டு போயிருக்கிறது. ‘நல்ல மனம் கொண்ட தேவர்கள் அர்ச்சனை பண்ணுகிற அழகான புஷ்பங்களின் நிரம்பவும் மநோஹரமான காந்தியுடன்
கூடியவளே!’என்று ஸ்தோத்ரிக்கும்போது, ‘நல்ல மனம்’, ‘தேவர்கள்’, ‘அழகு’, ‘புஷ்பம்’, ‘நிரம்பவும் மநோஹரமான’என்கிற ஒவ்வொன்றுக்கும்
ஒரு ‘ஸுமந’வைப் போட்டு அழகாக ச்லோகம் அமைந்திருக்கிறது.
தேவர்களாலும் பூஜிக்கப்படுபவர் பிள்ளையார் என்று சொல்லும்போதே நல்ல மனம்கொண்ட எவரானாலும் அவரை பூஜை பண்ணித்தான் பண்ணிவிடுகிறார்கள்
என்றும் தெரிவித்துவிடுகிற மாதிரி “வாகீசாத்யா:ஸுமநஸ:”என்று, தேவர்களைக் குறிப்பாக இந்த ஸுமனஸ் என்ற பெயரால் சொல்லியிருக்கிறது.
நல்ல மனமுள்ளவரெல்லாம் ஒருத்தரைப் பூஜை பண்ணுகிறார்களென்றால், அப்படிப் பூஜிக்கப்படுபவரும் ரொம்ப நல்ல மனஸ் படைத்தவராகத்தானே
இருக்க வேண்டும்?
பிள்ளையாருடைய மனஸ் எத்தனை நல்லது என்பதற்கு ஒன்று சொல்லிவிட்டால் போதும். ஒருத்தரின் கிட்டேயே கோபம் நெருங்க முடியாது.
மஹா கோபிஷ்டர்கூட அவருக்கு முன்னால் தானாகவே சாந்தமாகிவிடுவாரென்றால் அப்படிப்பட்டவர் வெகு நல்ல மனம், உயர்ந்த அன்புள்ளம்
படைத்தவராகத்தானே இருக்க வேண்டும்?இப்படி ஒரு உதாஹரணம் பிள்ளையார் விஷயமாக இருக்கிறது. நம் எல்லோரிடமும், ஈ எறும்பிலிருந்து ஆரம்பித்து
அத்தனை ஜீவராசிகளிடமும் பரம கிருபையோடு இருக்கக்கூடிய ஒருவர் யார்?ஸாக்ஷ£த் அம்பாள் தான். இத்தனை ஜீவராசிகளுக்கும் தாயாக இருக்கப்பட்ட
அகிலாண்ட ஜனனி அவள்தானே?அப்படிப்பட்ட அந்த அகிலாண்டேசவரியே ஒரு ஸமயம் உக்ர ரூபம் கொண்டிருந்தாள். ஜம்புகேச்வரத்தில் (திருவானைக்காவில்)
இருக்கப்பட்ட அகிலாண்டேச்வரி கலிகாலத்தில் ஜனங்கள் போகிற போக்கைப் பார்த்து இப்படி உக்ரக் கோலமாக ஆகிவிட்டாள். ஸகல சக்தியும் அவள்தானாகையால்
அன்பில் பரம ஸெளம்யமான லலிதாம்பாளாக இருக்கப்பட்ட அவளே கோபம் வந்தால் அதன் உச்சியில் காளியாயிருப்பாள். இப்போது அப்படித்தான் ஆகியிருந்தாள்.
கலியைக் கட்டுப்படுத்தி வைப்பதற்காக அவதாரம் செய்திருந்த நம்முடைய ஆசார்யாள் அங்கே வந்தார். பரமேச்வராவதாரமானதால் அவரால் உக்ரகோலத்திலிருக்கிற
அம்பாளிடமும் போகமுடியும். ஆனாலும் அவர் இந்த ஸந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக்கொண்டு பிள்ளையாரின் அன்பு மனப் பெருமையை உலகத்துக்குத் தெரிவிக்க
நினைத்தார். அதனால் அம்பாளுக்கு நேர் எதிரே, கோவில் முடிந்து மதில் வந்துவிடுகிற அவ்வளவு தூரத்திலே, பெரிசாக ஒரு பிள்ளையாரை ப்ரதிஷ்டை பண்ணிவிட்டார்!
அவ்வளவுதான்!செல்லப்பிள்ளை எதிரே இருக்கிறான் என்றதும் அம்பாளுடைய அத்தனை உக்ரமும் போன இடம் தெரியாமல் போய்விட்டது!அநேக விநாயக
மூர்த்தங்களில் ஒன்றுக்கு ‘செல்லப் பிள்ளையார்’என்றே பெயர்!அப்படிப்பட்ட பிள்ளையின் அன்பு மன விசேஷத்தால் அம்பாளுக்கும் கோபம் போய் வாத்ஸல்யம் பிறந்தது.
கருணாமூர்த்தியாக இருக்கப்பட்ட பராசக்திக்குமே கூடக் கோபம் ஏற்பட்டாலும், அது போய் அவள் குளிர்ந்த மனஸோடு லோகத்துக்கு அநுக்ரஹம் பண்ணும்படியாக
மாற்றிவிடும். சக்தி பிள்ளையாருக்கு இருக்கிறது. ‘சக்தி’என்றால் அவர் ஏதோ பெரிசாக மந்த்ரம் போட்டோ, அல்லது வேறே ஏதாவது பண்ணியோ அந்தப் பராசக்தியை
மாற்றவேண்டுமென்றில்லை. இவர் அவள் கண்ணிலே பட்டுவிட்டால் அதுவே போதும். அன்பே வடிவமான விநாயக ரூபத்தைப் பார்த்தமாத்திரத்தில் அம்பாளின்
கண் வாத்ஸல்ய வர்ஷம் பொழியத் தொடங்கிவிடும்.
அத்தனை நல்ல மனஸ் அவருக்கு!ஸுமனஸாகிய அவரை வாகீசாதி ஸுமனஸர்கள் நமஸ்கரித்தே ஸகல கார்ய ஸித்தி பெறுகிறார்கள்.
Thanks a million!
New one for me & eminently enjoyable speech by periyava.
regards,
narasimhan
Hi
Can you please translate the same to English so that the doubts get clear for non-Tamilians?
Thanks!!
Hara Hara Shankara Jaya Jaya Shankara!!!
Yes, I remember having read long time back (I think, in Deivathin Kural). During our visit to this Holy Kshetra, (Myself, wife & son) in 2000, we had darshan of this Devi closely, offered ;Malar kreeta valayam and also had darshan of this Holy Shri Vinayakar.