As people near Him would know that He always had said “why people are coming to see me? Seeing me is not getting darshan – seeing me is like visiting Vandalur zoo and seeing” etc. I also heard that when people asks for anugraham, He used to say, “when I am not even qualified to be a sishya, how can I give anugraham to you?” etc…. He never considered himself as a Mahan, thapasvi etc. Our natural response is “He is so humble”. Even for that He had commented “it is funny people call me humble when I tell the fact” 🙂  So are His ways of defining Himself. பெரியவாளோட சிஷ்யராச்சே – அப்படித்தான் பேசுவார்!! For us He is someone who is one of the true disciples of Mahaperiyava. Also many who have interacted with Him would have noticed that He had not blessed anyone with two hands etc.

Mettur Swamigal on the day or few hours prior to siddhi showed an unusual way of behavior(in the positive tone), as I understand. He behaved very similar to Mahaperiyava Himself. He suddenly called someone to see if there are any “bakthas” waiting for “darshan”. When he asked, it was midnight 12 o’ clock!! When people went to the gate, there was actually someone waiting. They brought them inside and Swamigal blessed him and kindly asked if he had dinner etc and asked him to go to sleep etc. He asked few times if the devotee from USA had arrived or not. Once arrived, He dearly blessed the whole family with both hands raised.

Interstingly, about a week back, Swamigal called the Mahaperiyava thapovanam priest and told him that He is going to attain siddhi in 4-5 days!! This (secret – no longer!!) conversation happened when all others are actively pursuing all medical attention etc. He told him that linga prathista should be done and gave all detailed instructions on what should be done after His siddhi! He was waiting for something and holding his physical form until then – none of us can tell why and what…All I can say is whoever got darshan before He attained siddhi are blessed ones! Although my body was here in USA, my mind was in Govindapuram. From my part, I conveyed my namaskarams through Shivaraman, which was conveyed to Him. That is the best I could do. I hope He remembered me at that time.

Here is where His adishtanam is situated – soon a structure will come on top of this place. He and His guru are sitting right opposite to each other to bless us all.

I will share some more audio/video on Him shortly.

While I was typing this article, I had a chat with Kanjira Shri Ganesh Kumar, who recollected the days when he used to go do namaskarams to HH Mettur Swamigal when He used to stay in the matham. Kumar remembers the serene scene of Him sitting and doing thapas in His room.

Here is some more from Shri P Swaminathan:

ஸித்தி ஆன மேட்டூர் ஸ்வாமிகள் – ஜீவ சமாதி கொள்வதற்கு முன்னதாக அவரை ஒரு முறை தரிசித்து விட வேண்டும் என்று பகல் 11 மணிக்கு சென்னையில் இருந்து கோவிந்தபுரம் புறப்பட்டுப் போய் தற்போதுதான் இல்லம் திரும்பினேன்.

நான் மகா பெரியவாளை பார்த்ததில்லை; சிவன் சாரைப் பார்த்ததில்லை. ஆனால், இந்த இருவரையும் இவருக்குள் தரிசிக்க முடியும் என்பது என் திடமான நம்பிக்கை. அதை நான் அனுபவித்தேன்.

கோவிந்தபுரம் தபோவனத்துக்குள் நுழைந்ததும் திரளாகக் கூடி இருந்த பக்தர் கூட்டத்தில் இருந்து ஒரு நண்பர் – அங்கு பணி புரிபவர் என்னிடம் வந்தார் (தாம்பரத்தில் வசிப்பவர். என் மாமனாரிடம் ஷார்ட் ஹேண்ட் பயின்றவர். பெயர் சட்டென்று நினைவில் இல்லை). என்னிடம் வந்து, ‘சார்… உங்களுக்கு ஞாபகம் இருக்கா? முதல் தடவை நீங்க மேட்டூர் ஸ்வாமிகளை தரிசிக்க வந்தப்ப உங்க ரெண்டு பேருக்கும் ஒத்துப் போகலை… ஆனால், அப்புறம்தான் உங்களை ஒவ்வொரு தடவையும் கூப்பிட்டுப் பேசிண்டிருந்தார். நீங்களும் வர ஆரம்பிச்சேள்.’

ஆம்! மகா பெரியவா பக்தி என்றால், அப்படி ஒரு பக்தி மேட்டூர் ஸ்வாமிகளுக்கு. பெரியவாளைப் பற்றி ஒரு வரிகூட தவறாக இதழ்களில் வந்து விடக் கூடாது என்பதில் கவனமாக இருந்தார். வாழ்ந்தார்.

மேட்டூர் ஸ்வாமிகளுக்கு நடந்த அபிஷேகக் காட்சிகளைப் பார்த்தபோது அவர் ஸித்தி ஆகி விட்டார் என்பதை நம்ப முடியவில்லை. என்றென்றும் நம்முடன் இருந்து அந்த மகான் நம்மை வழி நடத்துவார்.

ஜய ஜய சங்கர ஹர ஹர சங்கர.

– பி. சுவாமிநாதன்

Categories: Announcements

Tags: mettur